tag:blogger.com,1999:blog-46692476735625424012024-03-14T10:39:00.514+03:30صبح آزادیآنچه در صبح آزادی میخوانیدصبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.comBlogger22125tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-140609108208727762010-10-23T16:29:00.001+03:302010-10-23T16:29:59.153+03:30تهران؛ فردا با «صبح آزادی»<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:TrackMoves/> <w:TrackFormatting/> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:DoNotPromoteQF/> <w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther> <w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian> <w:LidThemeComplexScript>FA</w:LidThemeComplexScript> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> <w:SplitPgBreakAndParaMark/> <w:DontVertAlignCellWithSp/> <w:DontBreakConstrainedForcedTables/> <w:DontVertAlignInTxbx/> <w:Word11KerningPairs/> <w:CachedColBalance/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> <m:mathPr> <m:mathFont m:val="Cambria Math"/> <m:brkBin m:val="before"/> <m:brkBinSub m:val="--> <m:smallfrac m:val="off"> <m:dispdef> <m:lmargin m:val="0"> <m:rmargin m:val="0"> <m:defjc m:val="centerGroup"> <m:wrapindent m:val="1440"> <m:intlim m:val="subSup"> <m:narylim m:val="undOvr"> </m:narylim></m:intlim> </m:wrapindent><!--[endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267"> <w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Arial;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style> <![endif]--> </m:defjc></m:rmargin></m:lmargin></m:dispdef></m:smallfrac><br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA">سومین شمارهی «صبح آزادی» امروز، شنبه، 1/08/1389 در سراسر کشور به جز استان تهران توزیع شده است. به سبب یک ناهماهنگی، اشکالی در توزیع "تهران" بهوجود آمد و متاسفانه نتوانستیم براساس پیمان پیشین خود با مخاطبان، امروز پیشخوان مطبوعات را زینت بخشیم.</span></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwXNFaY_XkMaaF7LNbXjzXTopQ-9Qnjc_Uhun-LRIjvE7qtfDQQq-nkoC0P_hSje9MUgwL7aJRWHTYanwSlC6iyxm-tL4AgWTmAQGwZeX6NGF1wW5fyGB4mo6ug2CxoCEIZxz5UBr9dKMA/s320/OK-1.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="228" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">جلد سویم شماره</td></tr>
</tbody></table><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwXNFaY_XkMaaF7LNbXjzXTopQ-9Qnjc_Uhun-LRIjvE7qtfDQQq-nkoC0P_hSje9MUgwL7aJRWHTYanwSlC6iyxm-tL4AgWTmAQGwZeX6NGF1wW5fyGB4mo6ug2CxoCEIZxz5UBr9dKMA/s1600/OK-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA">مخاطبان ارجمند "صبح آزادی" در تهران، فردا میتوانند، مجله را دکههای مطبوعاتی پایتخت خریداری کنند. باز هم از این تاخیر که ما در آن سهمی نداشتیم، پوزش میخواهیم.</span><span dir="LTR"></span></div></div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-89213846563742194292010-10-11T09:41:00.005+03:302010-10-11T09:52:25.336+03:30راههای تازهی دیدن<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><b><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 16pt; mso-bidi-language: FA;"></span></b></div><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;"><span style="color: #0b5394;">گفتوگو از مایا جاگی، مجلهی گاردین، شنبه، 22 نوامبر 2008</span></span> <br />
<div style="border-bottom: windowtext 3pt dotted; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; mso-element: para-border-div; padding-bottom: 1pt; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;"><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; mso-border-bottom-alt: dotted windowtext 3.0pt; mso-padding-alt: 0cm 0cm 1.0pt 0cm; padding-bottom: 0cm; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm; text-align: left; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">برگردان از خسرو نخعی</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; mso-border-bottom-alt: dotted windowtext 3.0pt; mso-padding-alt: 0cm 0cm 1.0pt 0cm; padding-bottom: 0cm; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><br />
</div></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><br />
</div><div align="center" class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center; unicode-bidi: embed;"><b><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">***</span></b></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">آنچه میخوانید، گزارش و گپوگفتی دوستانه است با ژوزه ساراماگو، درست در زمانی که تازه از بستر بیماری برخاسته و فیلم کوری را به تماشا نشسته بود. خبرنگار گاردین، یک سال و نیم پیشتر روزگاری را در کنار نویسندهی چیرهدست پرتقالی گذارند و در نهایت این بیوگرافینامه از زندگی و کار و اندیشهی ساراماگو را نوشت. در میان دهها متنی که پس از مرگ نویسنده از زندگی وی منتشر شده، این متن همچنان درخشان مینماید. آیین نگارشی این متن نیز با توجه به گونهی ادبی متفاوت آن دستنخورده و بدون ویراست باقی ماند.</span></div><div align="center" class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center; unicode-bidi: embed;"><b><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">***</span></b></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">لحظهی افشاگریست وقتی ژوزه ساراماگو،<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>برندهی پرتغالی رنج کشیدهی نوبل، لم داده و بلند بلند میخندد. این لحظه وقتی اتفاق افتاد که دربارهي مرگ خودش صحبت میکرد. در وضعیتی نحیف اما استوار، فرورفته در صندلی کوچک دستهدار. در خانهای بهجا مانده از جنگ در لیسبون. زمستان پیش به سرعت به بیمارستان آورده شد با یک بیماری تنفسی. به یاد میآورد: "اونا به پذیرش من بیعلاقه بودند چون وضعیتم وخیم بود." میخندد، میگوید: "اونا نمیخواستن بیمارستانی باشن که ژوزه ساراماگو توش میمیره" </span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">سرگرمی او ریشه از صحنههای بدسگال ناکامی در آرزوها میگیرد، به اندازهای که سرخوشی او به تاخیر بیافتد. "معجزهای توش نمیبینم." او روشن میکند که ملحد است. "اما شانس بهبودی من خیلی کم بوده" طعنهآمیز به شهرت دیرهنگامش اشاره میکند. نخستین شغلی که گرفت، مکانیکی ماشین بود و پیش از آنکه در پنجاه سالهگی خود را وقف رمان کند، فلزکاری میکرد. شصتساله بود که چهارمین رمانش «یادگار صومعه» (1982) منتشر شد. یک افسانهی عجیب و غریب که در دادگاههای قرن هجدهم میلادی در لیسبون می گذشت. رمان عشق بین سربازی معلول و دخترجوان روشنبینی را تعریف می کند و داستان روحانی از دین برگشتهای که رویای پرواز در سر دارد. پس از آن </span><span lang="FA" style="font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">"</span><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">جیووانی پونتیرو</span><span lang="FA" style="font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">"</span><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">، ساراماگو را به جهان انگلیسی زبان آورد و رمان را در سال 1990 در قالب اپرا اجرا کرد. موفقیت به سرعت سراغ پانزده رمان، داستانهای کوتاه، شعرها، نمایشنامهها، خاطرات و سفرنامهاش به پرتقال آمد. در سال 1998 بنیاد نوبل از او قدردانی کرد و جایزهی نوبل ادبیات را به وی اهدا کرد.</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">پس از سپری کردن ماهها در بیمارستان، ساراماگو در فوریه به خانه برگشت. هفتهی پیش هشتاد و شش ساله شد اما بیماری دوباره به سراغش آمد چه کنایهآمیز است که فیلم «<i>کوری»</i> اقتباس کارگردان برزیلی <i>فرناندو میرهلس</i> اکرانش در همین هفته در سینماهای انگلستان آغاز کرد. ساراماگو البته با وجود بیماری در پیش نمایش فیلم در لیسبون حاضر شد، آنجا که فیل صورتی بر جلد کتاب تازهاش بود؛ «<i>سفر فیل»</i>، ویترین کتابفروشیها را پرکرده بود. او داشت به برزیل پرواز میکرد. آنجا قرار بود نمایشگاهی از کار و زندهگی ساراماگو برپا شود و خیل هواداران منتظرش بودند.</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">بنیاد تازه برپاشدهی ژوزه ساراماگو در حال چیدن مقدمات تازهایست. به بیان یک مترجم، هدف " آوردن پویایی به فرهنگ زندهگی در پرتغال است" رییس بنیاد، پیلار دل ریو،<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>همسر ساراماگو است، یک روزنامهنگار که اکنون مترجم اسپانیایی او نیز هست.</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">در پانزدهسال گذشته، آندو بیشتر در خانهای در لنزاروته زندهگی میکردند. آنها پس از آن که دولت پرتغال تحت فشار واتیکان، نامزدی رمان گاسپل (1991) که به زندهگی عیسا مسیح میپرداخت را برای جایزهی ادبی </span><span dir="ltr" style="font-size: 14pt; mso-bidi-font-family: 'B Mitra'; mso-bidi-language: FA;">EU</span><span dir="rtl"></span><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;"><span dir="rtl"></span> منع کرد</span><span lang="FA" style="font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">،</span><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;"> به آن شهر مهاجرت کردند.</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">کتابهای اخیر او کمتر ریشه در زندهگی و تاریخ پرتغال دارد <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>یا دربارهی خیابانها و توفانهای لیسبون است. عناصر روشنفکری در کتاب ها هویدا هستند. "کارهام ممکن شدن ناممکن است. من از خواننده خواستم این قرارداد رو بپذیره؛ حتا وقتی که ایدهها بیمعنی هستن. مسالهي مهم اینه که تصور کنی ایده در حال گسترش و بزرگ شدنه. ایده مبدا داستان هست، اما گسترش یافتنش همیشه منطقی و عقلانیه." </span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">ساراماگو در سال 1922 در یک خانواده ی روستایی در آزینهاگا دهکدهای در ریباتجو در شمال غربی لیسبون به دنیا آمد. وقتی دو ساله بود، آنها به پایتخت رفتند، آنجا پدرش که توپچی جنگ جهانی اول بود، توانست پلیس چهارراه شود و مادرش هم مستخدم خانهها شد.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>پس از کودتای سال 1926 و براندازی حکومت، آنتونیو سالازار با ارتش فاشیست و پلیس مخفی خود قدرت را به دست گرفت. خاطرات کوچک از ساراماگو که در انگلستان به چاپ رسید، زندهگی سخت او و خانوادهاش در لیسبون را شرح میداد و اشارههای کم رنگی <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>نیز به تسلیم اجباری خانواده به شعار فاشیستها میکرد: "خدا، وطن، خانواده."</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">در برابر اینها خانوادهی مادریش بودند، جرونیمو و ژوزفا پدربزرگ و مادربزرگش که او تعطیلات تابستانی مدرسه را پیش آن ها می گذراند: "آنها کشاورزان فقیری بودند که قادر به خواندن و نوشتن نبودند. اما آدمهای نیکو سرشت و پاکی بودند که تاثیر فوقالعادهای بر زنده گی من گذاشتند. بهترین خاطرات من، نه در لیسبون که در آن دهکدهی کوچک بود که در آن به دنیا آمدم." پدربزرگش یک "خوکچران و داستانگو" بود. کسی که میتوانست "جهان را به حرکت در بیاورد" با افسانهها و خیالپردازیها. او در سال 1948 مرد و هرگز ندید که پنجاه سال بعد، ساراماگو در متن سخنرانی نوبل خود، چه قدردانی مفصلی از او میکند. </span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">مدت کوتاهی پس از آن که خانواده به لیسبون مهاجرت کردند. فرانسیسکو، برادر بزرگتر ساراماگو در چهار سالهگی از دنیا رفت. ساراماگو تقریبن هفتاد سال بعد تلاش کرد تا محل دفن برادرش را پیدا کند. در حالی که اطلاعات جمع آوری شدهاش در این زمینه تنها توانستند به رمان او:<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>«<i>همهی نامها»</i> کمک کنند. پس از آن که خانوادهاش از عهدهی نگهداری او در مدرسهی ابتدایی برنیامدند، او به مدرسهی فنی رفت تا کارآموزی مکانیکی کند. تا آن زمان او کتاب «به تصادف» را در کتابخانههای عمومی میخواند و تا نیمهی سال 1950 در یک شرکت انتشاراتی کار میکرد. او پیش از آن که روزنامهنگار شود، کتاب های تولستوی، آدلار و هگل را ترجمه کرد. در سال 1969 به عضویت حزب کمونیستهای زیرزمینی پرتغال درآمد. کمونیستهایی که در آن زمان مخالف اصلی حکومت دیکتاتور وقت پرتغال بودند. او ریسک زندان و تهاجم را چشید اما پس از انقلاب سال 1974 که سانسور سالازار از بین رفت، مارسلو، کااتانو و ساراماگو در روزنامهی انقلابی پرتغال مشغول به کار شدند. "لحظه ی بسیار شوقبرانگیزی بود وقتی که حزب کمونیست سرانجام به طور قانونی شناخته شد. یک بیقراری جمعی وجود داشت." ساراماگو پس از این که گفت؛ </span><span lang="FA" style="font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">"</span><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">باید روزنامهها را از وجود غیرکمونیستیها پاک کنیم</span><span lang="FA" style="font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">"</span><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">، به عنوان یک استالینیستی شهرت یافت. به گفتهی کرول رایس رییس دانشگاه پرتغال و نویسندهی کتاب «گفتوگو با ساراماگو» (1998): "در آن زمان او دشمنان زیادی را برای خودش به وجود آورد" اما پس از بینتیجه ماندن کودتای رادیکال چپ در سال 1975، ساراماگو خودش نیز ناامید شد: "پرتغال به روزهای عادی و طبیعی بازگشت."<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>اصلاحات ارضی و اشتراکات دولت نیز متوقف شد.</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">ساراماگو در سال 1944 با ایلدا ریس، تایپیستی که مجسمهساز شد، ازدواج کرد و در سال 1970 از او جدا شد. نخستین رمانش «سرزمین گناه»<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>را در 1947 همان سالی که اولین فرزندش ویولانت به دنیا آمد، منتشر کرد. پس از وقفهای طولانی او شروع به انتشار شعرها و نمایشنامههایش در دههی شصت کرد. اما در سال 1976 که بیکاری سراغش آمد به روستای آلنتجو رفت و دوباره به دنیای رمان بازگشت. کرول رایس میگوید: "بسیار خودزیستنامهای بود. ساراماگو فکر می کرد انقلاب شکست خورده. او هنوز وقتی به آن شکست فکر میکند، آتش میگیرد و برای نجات خودش مینویسد. این تنها انتخابیست که دارد. تنها کاری که میتواند"</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">و البته پس از این همه سال همچنان عضو حزب کمونیست! ساراماگو توضیح میدهد: "یک کمونیست هورمونی، به خاطر اون هورومنه که هر روز گیاه درون من رشد میکنه. نمیخوام اشتباهاتی را که رژیم کمونیسم مرتکب شده، توجیه کنم. کلیسا هم در دورهای اشتباهات زیادی کرد: مردم رو به میخهای چوبی چسباند و آتش زد. اما من حق دارم که عقایدم رو داشته باشم. چیز بهتری هم پیدا نکردهام." در عین حال او در سال 2003 نوشت که پس از سالها روابط نزدیک با فیدل کاسترو رهبر کوبا:" اعتماد به نفسم را از دست دادهام، امیدهایم معیوب شدهاند و آرزوهایم فریب خوردهاند"<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>به گفتهی رایس: "ساراماگو با کمونیسم به شکل معنوی، فلسفی و اخلاقی زندهگی میکند. او هرگز موعظهی کمونیسم را در رمانهایش نکرده".</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'B Mitra'; font-size: 14pt; mso-bidi-language: FA;">رمان تازهی او سفر فیل، که منتقد میرلس آن را "کمدی درخشانی دربارهی حماقت بشری" خوانده، شرح سفرهای سولومون، فیل هندی را میدهد که شاه جان سوم به آرکدوک ماکسیمیلیان<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>اتریشی<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>هدیه داده است. "نود و نه درصد داستان خلق خالص است. من مجذوب استعارهی سفر فیل شده بودم. همه میدونیم که یه روزی می میریم، ولی نمیدونیم که چه طوری پیش میآد؟." چهل صفحه از کتاب را نوشته بود که راهی بیمارستان شد و به محض مرخص شدن مشتاقانه به نوشتن ادامه داد. "چیزی که پیدا کرده بودم غریب و شگفتآور بود؛ کتاب پر شد از شوخی ومزاح. هیچ کسی نمیتونه حدس بزنه که موقع نوشتن کتاب چه حسی داشتم. مطمئنم مردم روحسابی میخندونه."</span></div><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;"><br />
</div></div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-26493772682059492422010-10-05T12:21:00.001+03:302010-10-05T12:27:50.178+03:30آفرینش بیحد و مرز<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><m:smallfrac m:val="off"> <m:dispdef> <m:lmargin m:val="0"> <m:rmargin m:val="0"> <m:defjc m:val="centerGroup"> <m:wrapindent m:val="1440"> <m:intlim m:val="subSup"> <m:narylim m:val="undOvr"> </m:narylim></m:intlim> </m:wrapindent> </m:defjc></m:rmargin></m:lmargin></m:dispdef></m:smallfrac><br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL"><span style="background-color: #38761d;"></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL"><span lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">گفتاری درباره</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی دیدگاه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های کهن</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">پرستانه و نوگرایانه در موسیقی ایران</span><span lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: left;"><b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">آرش احمدی</span></b><span dir="LTR"></span><b><span dir="LTR" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span></b><b><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">نسب</span></b><b><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"></span></b></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">غباری که بر تاریخ گذشته</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی</span><span lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">موسیقی ایران نشسته محصول تخریبی است که در جای جای ادوار گوناگون این سرزمین نشانه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ای از آن را می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">توان یافت، تاریخی مملو از نقاط تاریک نگاه امروز ما را به دیروز گاه به افسانه بدل می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">کند، گاه به خلایی بی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">خاطره و مسکوت. اندک تجربه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های ملموس یا شنیداری قابل بررسی با دگرگونی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های یک</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">صد سال اخیر شکل گرفته و هر چه از این زمان دورتر می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">شویم کمبود شواهد مکتوب موسیقایی جست</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">وجو را دشوار و پرابهام می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">سازد. دگرگونی موسیقی مقامی به دستگاهی مقارن با استقرار خاندان فراهانی در پایتخت، هر چند از چگونگی این تبدیل اطلاعات چندانی در دست نیست، نقطه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی آغاز و فصل جدیدی از سرگذشت موسیقی ایرانی است که تا حدودی مسیر مدون</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">تری را ترسیم می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">کند. حال، جایگاه امروزی دستاوردی با چنین عمر کوتاهی چیست؟ رپرتواری نه آن</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">چنان متنوع و با آثاری نسبتا مشابه، تنها میراث گذشته</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی ماست. شاید به چالش کشیدن یگانه دار و ندار موسیقی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">مان که به زحمت از گزند حذف و نابودی در امان مانده بی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">رحمانه به نظر برسد اما تنها در حیطه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی نقد خاستگاه کنونی آن تعیین می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">شود. شکی نیست فرهنگ موسیقایی هر تمدنی در ارتباط با ویژگی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های اجتماعی، فرهنگی، تاریخی و سیاسی است. برآیند این ویژگی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ها با توجه به مقیاس انسانی نتیجه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ای محسوس دارد که همان جبر و اضطرار یا اختیار و آزادیست. در وهله</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی نخست این دو را بایست کنار هم نهاد تا ببینیم تحت چه شرایطی فصول این کتاب ورق خوردند؟ هر چند هدف نگارنده بررسی علل و عواملی تاریخی که هنوز آثار پس</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">لرزه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">هایش بر بدنه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی موسیقی امروزی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">مان هم آشکار است، نیست. این مقال، تنها فراخوانی به تاملی اندک در این نکته است که ما میراث</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">دار بخشی از فرهنگی هستیم که در زمان حیاتش بال و پر پرواز از او گرفته شد. </span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"></span></div><div></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">آیا در تاویل امروزی ما از گذشته این محدودیت</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ها در نظر گرفته شده است؟ آیا یافتیم زبان تمثیل و استعاره</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی این موسیقی حاکی از چه شهودی است؟ مگر انتزاع ظریف و زیرکانه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">اش از این بابت نیست که باید هزار بار احساساتش را فرو می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">خورد تا با هیاتی دیگر اجازه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی حضور یابد ؟ میل حرکت را باید در خود می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">کشت تا در کسوت رخوت به زندگی ادامه دهد. خود قضاوت کنید آن چیزی که در دست ماست میراثی تحمیلی است یا بر آمده از سرشتی شفاف و آزاد؟ باری موسیقی هنری مخفیانه بوده، از محفلی به محفل دیگر با پوششی که پنهانش کند. لحظاتی باید عیان می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">شد اما در نقش خود بل</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">که در نقشی با نیتی دیگر تا وجودش موجه باشد. بیان شکوه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">آلود و غمبارش آیینه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ایست که انعکاس درد و زخم رفته بر اوست، با چنین اوصافی پیکره</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی موسیقی رفته رفته تحلیل یافت تا جایی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">که از نغمه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های بسیار تنها نامی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="RTL"></span> ماند و بس، هر چند زبان هنر در هیچ تنگنایی خاموش نمی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ماند.</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"></span></div><div style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">به مرور این پیشینه زیر بنای موسیقی مشهور به شهری شد و به شکلی در حافظه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی جمعی حک شد. مروری اجمالی به آثار نیم قرن اخیر جهش محسوسی را چه در عرصه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی نوازندگی و چه آهنگ</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">سازی نشان می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">دهد. گذار از سنت به مدرنیته و تقابل ذهنیت</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های به</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ذات متفاوت، خواسته یا ناخواسته نقشی موثر در بروز آثار متفاوت داشته است. در این دوره گاهی آثار ارکسترالی ساخته شدند که هدفش ارضای سلیقه شهری با مناسبات سطحی و رقیق</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">تر است و گاهی آثاری با مضامین اجتماعی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">تر و هم</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">گام با جنبش</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های مردمی و نکته</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی قابل توجه ماندگاری بیش</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">تر این قطعه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ها در اذهان امروز ماست. متاسفانه در زمان حال این پیوند ارگانیک و دو سویه بین هنرمند و مخاطبش سست شده است. بخشی از جامعه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی موسیقی جمود و انقباض تحمیل شده را صفت برجسته</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی این هنر می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">داند. دیدگاه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های تعصب</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">آلود و خشک</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">اندیشانه به عده</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ای از موسیقی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">دانان ما نیز رسوخ کرده است. بعضی از اساتید گویی فراموش کرده</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">اند که موسیقی ایرانی مقوله</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ایست هنری نه صناعتی که درصدد حفظ آذین ظاهری خود باشد. برداشت فردی و متفاوت از مقوله</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ای واحد کاملا طبیعی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ست اما مشکل این</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">جاست که دیدگاه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های شخصی تحت عنوان «فرهنگ موسیقایی» تعمیم می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">یابند. چنین نگرشی فقط کد</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ها و نشانه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های خاصی را صحیح می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">داند و شما را ملزم به اجرای آن می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">کند . جز این صورت از مهر تایید خبری نیست و مردود می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">شوید. هر جا سخن از عادت</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های مالوف شنیداریست باز تاکید بر فرهنگ موسیقایی خود ساخته یا نواخته</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی قدماست. به دنیایی که از گذشته ساخته</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">اند آن</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">چنان ابعاد فراواقعی می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">بخشند که شما به شنیده</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های خود از قدما شک می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">کنید.</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"></span></div><div style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">مگر تار آقا حسین</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">قلی و درویش</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">خان، سه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">تار صبا و هرمزی و فروتن یا کمانچه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی باقرخان به خودی خود گویای ذهنیت</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ها و توانایی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های اجرایی آن</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ها نیست ؟</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"></span></div><div style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">در سال</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های اخیر جز آثار اندکی با انبوهی از قالب</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های تکراری و تجربه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی راه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">هایی که بارها طی شده</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">اند، مواجهیم. پس این تصور که موسیقی ایرانی فاقد پتانسیل</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های لازم برای آفرینش در ابعاد گوناگون است، بعید به نظر نمی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">رسد اما به جرات می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">توان گفت عناصر تماتیک آن مستعد به</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ترین پردازش</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های خلاقانه است. استفاده از الگو</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های ذهنی تثبیت شده در نخستین قدم از شکل</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">گیری اثر مانع از پرداختن به مضامین نوتر می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">شود. الگوبرداری</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ها یا از انگاره</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های گوشه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های ردیف دستگاهی به شکل عینی صورت می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">گیرد یا با تقلید از آثار آهنگ</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">سازان نوگراتر که باز در اثر تکرار به کلیشه تبدیل می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">شود. کمبود </span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ایده</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">هایی با عناصر ناآشنا و به</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">دور از ذهنیت مرسوم نقش تخیل را در این آثار کم</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">رنگ کرده است. حتا اکثر شنوندگان موسیقی ایرانی با تاثیر و تبعیت از این فضا طاقت شنیدن صدادهی و بافت متفاوت را ندارند و در پی باز تکرار قطعه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های شناخته شده هستند. </span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"></span></div><div style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">در زمینه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی آموزش موسیقی ایرانی در سطح دانشگاه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ها هم نگاه متدیک و نوآورانه وجود ندارد و تنها تکلیف موجود اجرا و تقلید نعل به نعل ردیف است. مواردی که اشاره شد گوشه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ای از چالش</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های کنونی جامعه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی موسیقیست اما اگر چه موانع بسیار است چرا خود راه بر خود بسته</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ایم؟ </span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"></span></div><div style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">خوش</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">بختانه نسل جوان مجریان و علاقه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">مندان موسیقی ایرانی نگاهی منعطف</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">تر و فراگیر به مقوله</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های یاد شده دارند. مدرنیته و نگرش پیش</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">رو، که هم اصرار به تداوم گذشته با امروزی کردن مولفه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">هایش دارد و هم تعامل و تطابق با دنیای جدید، راهی برگزیده در زندگی عصر ماست. مقایسه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی پیشرفت و بالندگی در تمامی بخش</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ها</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی تفکری و اجرایی در جهان معاصر بی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">اختیار چراهای بی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">شماری پیش</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">روی ما می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">گذارد. صرفا دست و پا می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">زنیم تا از قافله عقب نمانیم یا لزوم حرکت را به شکلی عمیق احساس کرده</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ایم؟ امواج رسیده از تحولات پیرامون</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">مان تا چه حد در ما درونی شده است ؟ </span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"></span></div><div style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">موسیقی ایرانی، امروز بیش از گذشته محتاج نقدهای به دور از پیش</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">داوری، اذهان رها و شنوایی آزاد است. فرهنگ مدارا و پذیرش تاویل</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های متفاوت حال و هوای تازه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ای به فضای بی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">رمق کنونی می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">بخشد. فرهنگ</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های موسیقایی متنوع نواحی مختلف ایران گنجینه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ایست سرشار از عناصر</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="RTL"></span> ایده</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">پردازانه که با نگرشی عمیق می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">تواند دست</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">مایه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی آثاری با زبانی سرشار از زندگی شود. برای ارزیابی و درک معیار</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های زیباشناسانه</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ی موسیقی گذشته طبیعی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">ست یک بررسی تحلیلی با توجه به ویژگی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">های اجتماعی ـ فرهنگی و سیاسی ـ اقتصادی درگیرد اما اگر نیت بر این است که معیارهای زیبایی را مطلق و غایی بشماریم، این تعبیر با ذات هنر منافات دارد. اگر ما وارث پانصد سال تاریخ موسیقی مدون و بدون گسست نیز بودیم باز باید می</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">پذیرفتیم که زبان موسیقی، زبان هنر است و آفرینندگی حد ومرز نمی</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;">شناسد.</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 15pt; line-height: 115%;"></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL"><br />
</div></div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-71975962818961316242010-10-03T10:03:00.001+03:302010-10-03T10:20:18.093+03:30بحران فقدان جامعهی مدنی<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><m:smallfrac m:val="off"> <m:dispdef> <m:lmargin m:val="0"> <m:rmargin m:val="0"> <m:defjc m:val="centerGroup"> <m:wrapindent m:val="1440"> <m:intlim m:val="subSup"> <m:narylim m:val="undOvr"> </m:narylim></m:intlim> </m:wrapindent> </m:defjc></m:rmargin></m:lmargin></m:dispdef></m:smallfrac><br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;">آموزههای ایرانی از اعتصاب درهند<span style="background-color: #38761d;"></span></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: left;"><span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;"> حسین مختاریان</span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;">در حالی که از ماهها پیش اجرای قانون هدفمند کردن یارانهها محور بحثهای دولت و مردم بوده است، به تازگی اعلام شد که تنها یک روز پیش از اجرای قانون، اعلام رسمیدر مورد آن صورت میگیرد. با توجه به این که واکنشهای مردم به پیامدهای سیاستها و اقدامهای اقتصادی در مواردی میتواند موجب بروز ناآرامی در کشور شود و برای نمونه این رویداد در هفتههای اخیر در هند پیش آمده، میتوان به بررسی و قیاس پرداخت تا اهمیت جهتگیریهای اقتصادی و چگونگی اجرای آنها در ایران و هند روشن شود.</span></div><div></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;">ماهیت اعتصابهای هند بر خلاف آنچه در ایالت کشمیر هند و در پی کشته شدن یک جوان 17 ساله رخ داد، بیشتر انگیزهی اقتصادی داشت، همانند اعتصاب کارکنان پمپ بنزینها در اعتراض به افزایش مالیات بر ارزش افزودهی گازوییل، اعتصاب فروشگاهها، مدارس و نهادهای خدمات عمومی در شهرهای بزرگ به دعوت حزب خلق، اعتصاب 450 هزار تن از کارمندان بانکهای خصوصی و دولتی در اعتراض به ادغام دو بانک دولتی به دعوت دو اتحادیه چپگرا و همچنین اعتصاب اتحادیهی تهیهکنندگان سینمای هند در اعتراض به سهم سود تهیهکنندگان از اکران عمومیفیلمها.</span></div><div style="text-align: justify;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_Fb594FlnwJCaGJudDLD4uTrg7jbPj9c-7ip3I4YVrM32pW74B4KFMNBTxjc3FeGNvJXjVLpV1zNXxZxPxvZLfow-Sth0oeLJ7PgwDkMS4vli1JwUzb546Asedztj9idIW8va2fHS3uOP/s1600/PDF+Final_Page_31.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_Fb594FlnwJCaGJudDLD4uTrg7jbPj9c-7ip3I4YVrM32pW74B4KFMNBTxjc3FeGNvJXjVLpV1zNXxZxPxvZLfow-Sth0oeLJ7PgwDkMS4vli1JwUzb546Asedztj9idIW8va2fHS3uOP/s1600/PDF+Final_Page_31.jpg" /></a></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><br />
<span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;">با توجه به ساختار اقتصادی حاکم بر کشور هند که ورود به اقتصاد آزاد را به صورتی برنامهریزی شده دنبال میکند، بررسی ریشههای بروز این ناآرامی و تاثیر آن بر اقتصاد، میتواند برای اقتصادی مانند ایران از این بابت آموزنده باشد که همچون هند در دورانی به سر میبرد که اجرای قانون هدفمند کردن یارانهها و اجرای سیاستهای کلی اصل 44 در کنار طرح تحول اقتصادی، بیتردید پیامدها و نتایجی را در پی دارد. در این حال، کمتوجهی به آنها نه تنها به دور شدن از نتایج مثبت مورد انتظار از اقدامهای اقتصادی فوق میانجامد بلکه با ایجاد بحران اقتصادی، زمینهساز ناآرامیهای اجتماعی خواهد شد . </span></div><div style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;">آن چنان که دادهها از اقتصاد هند گواهی میدهند، همچنان سهم دولت در اقتصاد این کشور بالاست . به شکلی که حدود 70 درصد عملیات بانکی هند از سوی بانکهای دولتی انجام میگیرد. با وجود سهم بالای دولت در اقتصاد هند، سیاستهای اجتماعی چندان گسترده نیستند زیرا به دلیل فقر نسبی در این کشور، دولت این توانایی را ندارد که با اجرای سیاستهایی از قبیل تامین اجتماعی فراگیر و بیمههای بیکاری و پرداختهای حمایتی جمعیت نیازمندان این کشور را تحت پوشش قرار دهد. بر این اساس است که در پی اجرای طرح اصلاحات اقتصادی و اعلام نظر مخالفان دولت مبنی بر این که این طرح به افزایش شدید تورم منجر خواهد شد، مردم در شهرهای مختلف به اعتراض میپردازند. هر چند برخورد نیروی پلیس با مردم موضوعی مهم است اما در دوران کنونی و شرایطی که هند در آن به سر میبرد، برای اقتصادی همچون ایران که از حیث عوامل شتاب دهنده و فشارهای ساختاری وضعی شبیه هند دارد، نکتهی قابل اهمیت موضوع، یافتن پاسخ پرسشهای زیر است . </span></div><div style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;">«آیا نگرانی ناشی از آثار اجرای سیاستهای اقتصادی، زمینهساز و انگیزه حضور طیف وسیعی از مردم در خیابانها و شرکت اقشار مختلف در برنامه اعتصابهاست؟» </span></div><div style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;">بیتردید اگر انتظارهای اقتصادی مردم جوامع مختلف موجد حضور اعتراضآمیز مردم در سطح شهرها و کشورهای مختلف بود، بیشترین فرصت دولتها صرف بازگشت آرامش به کشور میشد زیرا در موارد بسیاری ممکن است برنامه ریزان و سیاستگزاران اقتصادی در طراحی سیاستها دچار اشتباه شوند اما تجربه نشان داده در کشورهایی که مردم در قالب تشکلهای مختلف صنفی، اجتماعی، زیست محیطی و ... سازمان یافتهاند، مقوله انتقاد به سیاستها و اقدامهای دولت از پتانسیل بالایی برخوردار است. بنابراین اعتراضهای مردمی بیش از جنبهی اقتصادی، از سازماندهی مردم و تشکلها سرچشمه میگیرد، هر چند در مواردی ممکن است یک رخداد تحریک کننده به بروز و گسترش اعتراضهای مردمیدامن زند. </span></div><div style="text-align: justify;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdNUJTZPTcA825nMAXxdiECrrBfBQAPS7FtvxEvCjU5QOsa5Wm9KtGIsIKNRz7D_2xUczdlcXZKVcqjx9PwnImPTunoEPXvvASNQqs-moBqofRhSBJV7FuoT7KwxLtRUxS1TCvCC8fFF3X/s1600/PDF+Final_Page_31.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;">بر این اساس باید پرسید؛ « تفاوت و شباهتهای هند و ایران از منظر عوامل غیر اقتصادی موثر در بروز و گسترش ناآرامیها و اعتراضها در چیست؟» </span></div><div style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;">گذشته از متغیرهای اجتماعی همچون درآمد سرانه، سطح آموزش، ترکیب سنی و جنسی جمعیت، درصد فقر و نظایر اینها که دو کشور ایران و هند را از یکدیگر متمایز میکند، شاید بتوان بارزترین تفاوت را در تحولات اجتماعی این دو کشور و به طور ویژه در ظهور و بروز جامعهی مدنی آنها دانست. گرچه از نظر اندیشمندان پیش از رنسانس، جامعهی مدنی به مفهوم« اجتماع منظم» بود اما </span><span lang="FA" style="font-size: 15pt;">"</span><span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;">توماسهابز</span><span lang="FA" style="font-size: 15pt;">"</span><span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;"> با تعبیر آن به «کالبد سیاسی» و </span><span lang="FA" style="font-size: 15pt;">"</span><span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;">جان لاک</span><span lang="FA" style="font-size: 15pt;">"</span><span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;"> با فرقی که میان دولت به عنوان نهاد سیاسی و جامعهی مدنی به عنوان نظام اقتصادی قائل بود، از شرکت مردم در تصمیمگیری سخن راند. البته تمیز مفهوم جامعهی مدنی از دولت محصول اندیشهی سیاسی قرن 18 به بعد بود که فروپاشی ساخت دولت مطلقه و پیدایش دولت لیبرال و حوزهی بازار آزاد را بازتاب میداد. نمیتوان این را از نظر پنهان داشت که زیربنای تحلیلهای جدید از جامعهی مدنی را </span><span lang="FA" style="font-size: 15pt;">"</span><span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;">هگل</span><span lang="FA" style="font-size: 15pt;">"</span><span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;"> پایهگذاری کرد . او با تفکیک حیات اخلاقی به سه عرصهی «خانواده، دولت عقلانی و جامعهی مدنی» دو پایهی تکوین و ظهور دولت عقلانی را خانواده و جامعهی مدنی میدانست. به این ترتیب که فرد در مسیر تکامل اخلاقی و کسب آمادگی برای شهروندی دولت عقلانی، باید از دو ساحت اخلاقی خانواده و جامعهی مدنی گذر کند. البته او جامعهی مدنی را همان طبقات و گروههای عام مستقلی میداند که با میل و ارادهی خود برای تامین اهداف فردی و شخصی گرد هم میآیند. به این اعتبار، شاید تفاوت اساسی دو جامعهی ایران و هند برای تکوین دولت عقلانی و آرمانی را بتوان به گذر از ساحت جامعهی مدنی مربوط کرد. دو جامعهای که با وجود مشابهت در برخی برخوردهای خشونتآمیز، دستاوردهای متفاوتی کسب میکنند زیرا در هند افراد و خانوادهها متشکلتر و سازمانیافتهتر هستند و در ایران نه تنها سازمانهای غیردولتی با میل و ارادهی دولتها محو یا احیا میشوند بلکه تشکلهای صنفی و خانوادگی نیز مجال بروز و اشاعه نمییابند. </span></div><div style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;">پرسش پسین چنین است: «تفاوت میان هند و ایران از نظر ارتباط میان اقتصاد و جامعه چیست؟»</span></div><div style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;">رویکرد فلسفی جامعهی مدنی در دوران جدید ریشه در اومانیسم و انسانمحوری دارد که بازتاب گستردهای بر سیاست، اقتصاد و حقوق داشته است. دستاورد جامعهی مدنی در عرصهی اقتصاد، رشد و رواج بازار آزاد اقتصادی و رقابت و کشمکش بر سر جلب سود و رفاه بیشتر بود و در عرصهی سیاست، دولت مدرن را بنا نهاد، دولتی که حوزهی اقتدارش محدود است و در خیر و فضیلت افراد دخالتی ندارد بلکه تنها در خدمت رفاه و امنیت جامعه و دفاع از حریم مالکیت خصوصی و آزادیهای فردی است .</span></div><div style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;"> به اعتبار این پاسخ با توجه به دگرگونیهایی که در سالهای اخیر پیرامون نقشآفرینیهای دولت در حوزهی اقتصاد مشاهده میشود به گونهای که برخلاف اجرای سیاستهای اصل 44 و واگذاری بنگاههای دولتی، سهم و دخالت دولت در اقتصاد ایران در حال افزایش است چگونه میتوان دولت کنونی را در امتداد دولتهای پیشین دانست که با واگذاری فعالیتهای اقتصادی به بخش خصوصی در مسیر شکل گیری جامعهی مدنی تلاش میکردند! هر چند از این نکته نباید غفلت کرد که جامعهی مدنی ایران مولود تفکر وارداتی بوده و با حمایت روشنفکران ایجاد شده و اینان در صدد بودند تا از بالا وارد صفوف جامعه شوند . از این رو نهادهای مدنی ایران فاقد پایگاه اجتماعی بوده و از حمایت آگاهانه مردم بهره نبردهاند و به همین دلیل هر گونه حرکت اعتراضی آنها که با منافع دولت ناهمساز بوده، </span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" style="font-size: 15pt;"><span dir="LTR"></span>]</span><span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;">به انزوا کشیده</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR" style="font-size: 15pt;"><span dir="LTR"></span>[</span><span dir="RTL"></span><span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;"><span dir="RTL"></span> شده و تا حد انحلال تشکیلات پیش رفته است. از این منظر هم بزرگترین تفاوت هند و ایران به جامعهی مدنی و چگونگی شکلگیری آن مربوط است . </span></div><div style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA" style="font-family: "B Mitra"; font-size: 15pt;">بنابراین در آستانه اجرای قانون هدفمند کردن یارانهها، برای رونق بخشیدن به فضای کسب و کار که یکی از علل عدم تحقق رشد اقتصادی مورد نظر برنامه چهارم توسعه بوده است، جا دارد که دولت با درس گرفتن از تجربهی هند، موانع ایجاد شده بر سر راه گسترش جامعهی مدنی پویا را برطرف سازد . چه در غیر این صورت و با اجرای طرح تحول اقتصادی، جنبشهای اجتماعی فراگیر از سوی طبقات مختلف اجتماعی سامان خواهد یافت که این بار روشنفکران در پیشانی جنبش حضور ندارند و حرکت خود به سمت گره کور را اغاز میکنند. این همان موضوعی است که در دوران اجرای سیاستهای تعدیل اقتصادی مورد توجه سیاستگزاران بود و آنان را از اجرای سریع و یکباره طرح برحذر میداشت . آیا در شرایط کنونی و در غیاب جامعهی مدنی ، دولت قادر خواهد بود با انتخابی عقلانی، از میان کاهش اقتدار خود به سود جامعهی مدنی و حفظ یکپارچگی کشور و نظام ، یکی را برگزیند؟</span><span dir="LTR" style="font-size: 15pt;"></span></div></div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-82934481339691767032010-09-30T15:49:00.001+03:302010-10-03T09:21:14.538+03:30جهان پارادوکسیکال<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="border-color: -moz-use-text-color -moz-use-text-color windowtext; border-style: none; border-width: medium; direction: rtl; margin: 0cm 0cm 10pt; padding: 0cm; text-align: left; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 18pt; line-height: 115%;">رضا . ط . جلودارزاده</span><span lang="FA" style="font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 22pt; line-height: 115%;"></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="border-color: -moz-use-text-color -moz-use-text-color windowtext; border-style: none; border-width: medium; direction: rtl; margin: 0cm 0cm 10pt; padding: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 22pt; line-height: 115%;"></span><span lang="FA" style="font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 18pt; line-height: 115%;">آمدهایم </span><span lang="FA" style="font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 18pt; line-height: 115%;">تابگوییم:</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="border-color: -moz-use-text-color -moz-use-text-color windowtext; border-style: none; border-width: medium; direction: rtl; margin: 0cm 0cm 10pt; padding: 0cm; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 16pt; line-height: 115%;">یکم؛ در چارچوب «قانون اساسی» چون تنها سند مکتوب در تنظیم روابط و سازماندهندهی اعمال و رفتار آحاد جامعه و به مثابه "میثاق ملی" و قانون موضوعی ظل آن «قانون مطبوعات»، فعالیتی دیگر از کار روزنامهنگاری را با نام «صبح آزادی» بیآغازیم .</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 16pt; line-height: 115%;">دوم؛ فریادگر مطالبات مردمان سرزمین خود باشیم:</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 16pt; line-height: 115%;">الف) مطالبات معوقه و برجای مانده، مغفول و یا مورد بیتوجهی واقع شده در لایههای تودرتوی مناسبتها وچرخهی معیوب اداری و تبارسالار،</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 16pt; line-height: 115%;">ب) انعکاس و انتشار اخبار و اطلاعات پیدا و پنهان سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی با احترام و حفظ حقوق و حرمت وآبروی افراد و اشخاص اعم از حقوقی و حقیقی و با اعتقاد و ایمان به منافع ملی و مصالح عمومی،</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 16pt; line-height: 115%;">ج) کوشا در ترمیم و تصحیح رابطهی دولت-ملت با همه محدودیتها و محذوریتها،</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 16pt; line-height: 115%;"> با این امید که فردایی بهتر و مطلوبتر در انتظار سرزمین عزیزمان باشد.</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 16pt; line-height: 115%;">سوم؛ با هیچ گروه، دسته، حزب و اندیشهای به شرط عدم دشمنی با منافع ملی و تمامیت ارضی سرزمین آرش و کوروش، نه سر ستیز و عداوت داریم و نه اخوت و برادری از آن رو که به ورطهی تحریف و اغماض فرو غلطیم. نقد و تحلیل، تنها محصول و کالای قابل ارایه و فروش ما در دکانی سه نبش با نام "روزنامهنگاری" است. نوشتن و نوشتن و باز هم نوشتن تنها هنر ماست که بیغرض و بیتحریف و اغماض از ابراز و انتشار آن دریغ نخواهیم کرد. نقد و تحلیل مسایل مهم عرصهی شطرنج سیاست با چالشی منطقی و استدلالی با بازیگران و کنشگران این عرصه، بازگویی و بیپیرایه پرداختن به مصایب و چالشهای روزمرهی جامعه در تمامی حوزهها و خلاصه از آنچه که دانش روزنامهنگاری نوین در دو جملهی کوتاه به ما آموخت؛ "روزنامهنگاری یعنی منعکسکننده خواستها، اندیشهها و مطالبات جامعه و ناظر بر عملکرد حاکمیت و انعکاس آن به جامعه " و با تاسی از این تعبیر «عیب می جمله بگفتی، هنرش نیز بگوی» و البته به نقد و تحلیل موضوعهاو ارایهی راهکاری عملی و شدنی با عنایت به امکانات موجود، خود را موظف خواهیم دانست.</span><span dir="ltr" style="font-size: 16pt; line-height: 115%;"></span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 16pt; line-height: 115%;">چهارم؛ از میان انبوه حوزههای مهم خبری، حوزههای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، جان کلام و صد البته بیشترین مطالب و اخبار رابه خود اختصاص خواهد داد.</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 16pt; line-height: 115%;">پنجم ؛ «تحریم » امروزه چونان یکی از واژگان رایج ادبیات سیاسی و در لسان دیپلماتیک در حال چرخش است. تحریم از نوع و جنس اقتصادی آن که امروز کشور ما در یک بزنگاه تاریخی دچار آن شده، به گمان یکی از همین دست محصولهای فرارفتارگرایانه از سوی جهان پیشرفته با همراهی جهان نیازمند است، به سبب آنچه که «انحراف از تولید انرژی هستهای» نامیده شد و چون میوهی شفتالویی را میماند که از تمامی یک باغ، تنها یک قاچ ازآن، آن هم بخش تلخ و گزندهاش نصیب ما شده است. تحریم که این روزها از سوی دولتمردان ما از آن به عنوان «فرصت» یاد میشود ، بدون ورود به نقد و تحلیل این دکترین پر رمز و راز، انتظار نمیرود که به یکباره سرپوشی شود برای تمامی کاستیها و نارساییها و یا احتمالن کمکاری بخشهایی از کارکرد نهادها و سازمانهای خدمترسان که کارکرد بسیاری از آنها هیچ ارتباطی ارگانیک و بهذات با فلسفهی تحریم نداشته و ندارند.</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 16pt; line-height: 115%;">ششم؛ تحلیل و نقد جهان پیرامون نیز از گفتارهای فراوان ما خواهد بود. همان گونه که میدانیم جهان امروز، که از پس دو جنگ جهانی در قرن گذشته پا به هزاره سوم گذارد، هنوز هم یک «جهانی ناامن« به نظر میرسد، جهانی بیثبات و فارغ از نزول بلایای طبیعی فراوان؛ گردنکشیها و یاغیگریهای برخی از دولتها در مقام احترام به بدیهیترین اصول و قواعد انسانی و اخلاقی، کشورگشاییهای متاثر ازمطامع و منافع، زورگوییهای ادواری حاکمیتهای نامشروع علیه مردمان سرزمین خود و این اواخر هم به واقعیت تبدیل شدن افسانههای کهن قصهها و داستانهای خردسالان با نام "دزدان دریایی" و... . همهی اینها به نوعی یک جهان متوحش و آنارشیک را آن هم در ابعاد جهانی به ذهن متبادر می سازد، جهانی که در دههی پایانی خود شاهد تحول شگرفی درعرصهی علوم انسانی به خصوص در حوزهی سیاست و روابط بینالملل بود، با ورود به هزارهی سوم که از آن به «دوران فرامدرن» یاد می کردند، با ادامهی دکترین «هرج و مرج» در تئوری و اما در مقام پراگماتیستیک، با ته ماندههای باقی مانده از اعمال و رفتارهای خشن و غیر انسانی که "توماسهابس" از آن با عنوان «وضع طبیعی» یاد میکند، همراه شد و سیمای سیاه خود را هر روز بیش از گذشته به رخ کشید.</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 16pt; line-height: 115%;">در چنین دنیایی تغییر هنجارها و ارزشها، سیاستورزیهای ریاکارانه و آکنده از دروغ و فریب، منفعتطلبیهای جابرانه تا به آنجا پیش رفته و میرود که حتا در لایههای تحتانی و روابط میان فردی، اقلیمی و قومی آثار زیانبار خود را بر جای میگذارد. تغییرات و یا تبدیل بسیاری از رفتارها و رهیافتها حتا بهلحاظ تفیهمی، ادراکی و گفتمانی گواه ونتیجهی این دگردیسی جهان امروز ماست. با این اوصاف اما شاید تنها خوشبینی موجود میتواند این نکته باشد که تا مادامی که پدیدهی متداول حاکمیتها و وجود زمینهی دولت-ملت و نفوذناپذیری مرزهای سیاسی بر سرجای خود است، دستکم به جهات نظری و حقوقی، امنیتی از جنس «نسبی» را برقرار میسازد واز این رو میتوان در عالم خوشبینی مدعی بود که جهان پیرامون ما در تقابل با این تودههای کجدار و مریز از حداقل اعتبار برخوردار و ارزش آن محفوظ مانده است اما این هرج و مرج حاکم بر روابط بینالملل و یا به تعبیر "توماسهابس" وضع طبیعی، خواسته یا ناخواسته بر همین مدار، در حال پیشروی و لاجرم محکوم به حیات است. این گونه است که به جرات باید گفت، امروزه نمیتوان با ترسیم و سازماندهی دیپلماسی بینالملل و الصاق آن به برنامه، بدون توجه به حاکمیت سیاست "هرج و مرج" و یا به تعبیر ریالیستی آن "وضع طبیعی" به اهداف خود دست یافت چه آن که متاسفانه امروزه در جهانی زیست میکنیم که آرمانگرایی، واقعگرایی، رفتارگرایی و یا با ورود مقولهای جدید با نام "فرارفتارگرایی" بر خلاف تئوریهای نظریهپردازان و جامعهشناسان سیاسی و واضعان و طراحان حاکمیتهای سیاسی، نتوانسته پاسخی مناسب و درخور به چالشهای دستکم جوامع جهان سوم بدهد، جهانی که از با مشکلات بیشترو بغرنجتری دست به گریبان است.</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 16pt; line-height: 115%;">جهان، جهان سومیها، سالهاست که با این پارادوکس، شعار پرطمطراق عدالت و آزادی در سخن و با خفقان و استبداد در عرصهی پراتیک مانوس شدهاند و همچنان در حال قربانی گرفتن و پرداخت هزینه است. کشاکشهای فرسایشی برای دستیابی به آزادی و استقلال در درون و برون با جنگهای صدساله، سی ساله و جهانی، منطقهای و محلی برای دفاع از کیان خود از یک سو و در آرزوی دستیابی به حداقلهایی از دموکراسی و آزادی از سوی دیگر در تقابلی نابرابر با سلطهی بینالملل در بیرون و با رگهها و شاهرگهایی از استبداد در درون خود از سویی، خونها و جانهای بسیاری را هدیه کرده و میکند.</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="direction: rtl; margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 16pt; line-height: 115%;">همانگونه که آگاهیم جهان ما ملغمهای است متجاوز از صد و نود و اندی دولت با فرهنگها و پیشینههای تاریخی و تمدنی متفاوت. جالب آن که در این بین هم هیچ حکومت و رهبر دولتی نیست که مدعی رفتار و عقلانیت در رفتار و کردار خود نباشد حتا حکومتهای برآمده از کودتا. و از این رو همواره در مواجهه با افکار عمومی دنیا با عقلانیت معطوف به هدف و ارزش، همواره خود را از این بابت که عقلانیت آنها با عقلانیت دیگران متفاوت و حتا در بسا موارد متناقض و عاری از توجیهات</span><span dir="ltr"></span><span dir="ltr" lang="FA" style="font-size: 16pt; line-height: 115%;"><span dir="ltr"></span><span style="font-family: Calibri;"> </span></span><span lang="FA" style="font-family: 'Arial','sans-serif'; font-size: 16pt; line-height: 115%;">عقلانی شمرده شود، هراسی به خود راه نمیدهند. اینگونه است که در جهان متکثر امروز همهی حکومتها داعیهی رفتار عقلایی برای دفاع از آزادی، عدالت، دموکراسی و حقوق بشر و... را دارند، درحالی که در عالم واقع چنین نیست. به همین دلایل است که باید جهان امروز ما را در کنار نامهایی مطنطنی چون، جهان صنعتی و فراصنعتی، جهان مدرن و فرا مدرن، جهانی عاری از بردهداری، جهان سرمایهداری و جهان پیشرفته اما با تغییر ماهیت این اشعار به شکل دیگری نامید، از دیدگاه مفهومی این جهانیست که در خوشبینانهترین وجه میتوان از آن با نام "جهان پارادوکسیکال"(متناقض) یاد کرد. </span><span dir="ltr" style="font-size: 16pt; line-height: 115%;"></span></div></div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-85161881318733169842010-09-28T15:57:00.000+03:302010-09-28T15:57:54.176+03:30نسخهی آزمایشی<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA" style="font-family: "2 Titr"; font-size: 15pt;"><br />
</span></div><div></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="color: #38761d; text-align: left;"><b><i><span lang="FA" style="font-size: 15pt;">به قلم سردبیر</span></i></b></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: right;"><span lang="FA" style="font-size: 15pt;">سرمقالهی نخستین شمارهی صبح آزادی: </span></div><div style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA" style="font-size: 15pt;">در ایران نه به آسانی اما میشود قدرتمند بود، مشهور بود، نامدار بود، پولدار بود اما به سختی میتوان "روزنامهنگار" بود. کسی را یارای پرسیدن از قدرتمندان نیست، بازخواست نامآوران و مشهوران نیز تابوست و اینکه ثروتمندان «از کجا آوردهاند» هم ارتباطی با دیگران پیدا نمیکند اما روزنامهنگار، انگار جای همهی اینها تاوان میدهد. روزنامهنگار کسیست که همه چیز دربارهی او مجاز است؛ از پرسیدن تا بردن از کنکاش حوزهی خصوصی او تا تفتیش عقاید سیاسی، روزنامهنگار باید پاسخ هر پرسشی را بداند و دربارهی هر چیز کوچک و بزرگی، خرد و کلانی توضیح دهد. این البته تنها دادگاهی ترتیب داده شده از سوی قدرتمندان نیست که روزنامهنگار در سپهر همگانی نیز بازخواست میشود، محاکمه و محکوم میشود. اگر دار و دستهی قدرت روزنامهنگار را میبرند و در سلولها به بازجویی میکشانند، جامعه، روزنامهنگاران را در روز روشن و شب تاریک، در خوشی و ناخوشی، شکست و پیروزی به پرسش و چالش میکشد، از او میخواهند که ناجی باشد، قهرمان باشد، چشم بینا و گوش شنوا باشد، بنویسید و راز گوید و افشا کند اما هیچ کس در این میان نیست که بپرسد، ابزار این همه مطالبه و خواسته کجاست؟ آنگاه وقتی که نمیتوانیم، نمیتوانیم بپرسیم و بنویسیم، رازهای مگو برملا سازیم و بیرحم باشیم، جامعه از "ما" روی میگرداند، پناه میبرد به زردنگاری و هجوبینی و ما تنها میمانیم و دستی قدرتمند که در گوشهای پنهان در انتظار روزنامهنگاری کمین گذارده است.</span><br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzcUhkL8fjruf3b12plWn7qwr8UagxBqfLnjjo7g5O_isiU12dZCbir6t-tiYUzahT2gIs2LLANKS2kuhD3c21T-yAp3l6kYjAWhyphenhyphenUt9kBcVaeOk4BYlBY4_JPoUFW7Crw4Jiamib_LrAK/s320/PDF+Final_Page_03.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="80" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><span style="color: #666666;">نمایهی سرمقاله در صفحهی 3</span></i></td></tr>
</tbody></table><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzcUhkL8fjruf3b12plWn7qwr8UagxBqfLnjjo7g5O_isiU12dZCbir6t-tiYUzahT2gIs2LLANKS2kuhD3c21T-yAp3l6kYjAWhyphenhyphenUt9kBcVaeOk4BYlBY4_JPoUFW7Crw4Jiamib_LrAK/s1600/PDF+Final_Page_03.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div><br />
<span lang="FA" style="font-size: 15pt;"> چنین است که به قامت تاریخ ایران، روزنامهنگاری نمییابید که عمر به سامان یا حرفه به کمال کرده باشد. بودهاند کسانی که شهره شدهاند که رازها گفتهاند که محبوب شدهاند به اوجی رسیدهاند که مردم را چشمانتظار خود، قلم خود و رسانهی خود بینند اما همهی اینها بهارهایی پر از خزان، با زمستانهایی دراز و بلند بوده است. تاریخ این ملک از صوراسرافیل و ملکالمتکلمین و فرخییزدی میگوید که قربانی مشروطهخواهی مردم آن روزگار شدند و سالیانی بعد حسین فاطمی را میبینیم که بر تارک جنبش ملی شدن نفت میدرخشد و تنها کسی است که در این راه جان میبازد. انقلاب 57، دوم خرداد 76 و جنبش نوگرایانهی پس از انتخابات نیز دیگر بزنگاههاییست که قربانیان روزنامهنگار سرشناسی را داشته و دارد. با چنین پیشینهای آیا گزافه است که میگوییم؛ «بهسختی میتوان روزنامهنگار بود»؟</span></div><div style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA" style="font-size: 15pt;">کارهای سخت هم اما شدنی است البته به شرط جانسختی و گویی ما جانسختهای این دورانیم. در این راه دراز که آمدیم، هربار توقیف و گرفتاری، هر رخداد همهگیری بیآنکه بخواهیم موجی از مهاجرت و رفتن را میان ما پدید آورده، هر سال که میگذرد، کمتر میشویم، دورههامان اندکتر و آرزوهامان کوچکتر اما با اینهمه این چراغ نباید که خاموش شود و برای همین هم با همهی دشواریها و نیامدها و گرفتاریها هنوز هم هستند کسانی که مینویسند و بهایش را میدهند، ما از آن اندک جانسختهای روزگاریم. باور داریم که روزنامهنگاری، نخست عشق ما و پس از آن حرفه و کسب و کار ماست و پس از این سالیان نمیتوانیم رهایش کنیم، برویم در دکانی راه و رسم بازار پیش بگیریم و فراموش کنیم که هر بامدادی، پیشخوان دکهها انتظار هنر ما را میکشد.</span></div><div style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA" style="font-size: 15pt;">"صبح آزادی" تلاشی دوباره از سوی آزمودهشدگانی جانسخت است که میخواهند بمانند و بنویسند و در حرفهی خود پایمردی کنند. نه با هدف «تشویش»، نه با هدف «نشر اکاذیب» و نه با هدف هیچ اتهام دیگری که ما تنها و تنها با پیروی از «توتم قلم» و رسالت سنگینی که بر دوش سوگندخوردگان به آن میگذارد، مینویسیم، مینویسیم برای شما و امیدواریم به ماندن، روشن ماندن این چراغ و باقی ماندن با شما.</span></div><div style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA" style="font-size: 15pt;">آنچه پیشارو دارید، نتیجهی یک زورآزمایی دوماهه است با پارهای از مسایل که به هفتخوان رستم شباهت داشت و به مانند همیشه هم هیچ ارتباط مستقیمی با روزنامهنگاری نداشت. همین قدر بدانید که فکر و ذهن ما در این مدت بیشتر درگیر مسایل فنی و دیگر نشریه بود تا بار محتوایی آن. بخش بزرگی از آنچه میخوانید نیز برای شمارهای در روزهای نخست مرداد آماده شده بود که دایرهی قسمت ما را به ماهی دیگر و جایی دیگر پاس داد. کاستیها که بهحتم زیاد است، حرفهای مانده و ناگفتهی ما هم بیشتر از آن، این شماره را تنها یک زورآزمایی نخستی و «نسخهای آزمایشی» بدانید که بیتردید برای شمارههای آتی، بهتر و پربارتر و خواندنیتر میشود. انگار در کنار جانسختی، امیدواری در اوج ناامیدی نیز دیگر ویژگی ماست. همیشه امیدواریم که بهتر میشود، پس شما هم به این امید ما امید ببندید.</span></div><div style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><br />
</div></div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-53796515327483034452010-09-25T18:30:00.000+03:302010-09-25T18:30:37.113+03:30شمارهی دوم میآید؛ رهبری با نشان پدری<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div style="text-align: justify;"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style> <![endif]--> </div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA"><br />
</span></div><div> </div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA">دومین شمارهی «صبح آزادی» روز یکشنبه، چهارم مهرماه روی پیشخوان مطبوعات خواهد رفت.</span></div><div style="text-align: justify;"> </div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA">این شماره که به سبب مشکل فنی، یک روز دیرتر توزیع میشود، برگرفته از پروندههای خواندنی بسیاری است. تیتر نخست دومین شمارهی صبح آزادی دربارهی «آیتالله طالقانی» است؛ «رهبری با نشان پدری».</span></div><div style="text-align: justify;"> </div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><span lang="FA">این شماره را میتوانید از دکههای سراسر کشور و کتابفروشیهای معتبر در تهران تهیه کنید.</span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj29iE1Xrl10S1dN7iDETv2oITT7dGYefCV29wZBqn1SL5o_paZ5uku5C46zdyki8XrBRrY78GVQ9-gJrmlDImZyeYLclyWwZ0pZ3461n8N0c4PVYZYInYVL5LOWb8h81gHyVpKW-p1wWrt/s1600/01+++Jeld+copy.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">جلد دومین شمارهی صبح آزادی</td></tr>
</tbody></table><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj29iE1Xrl10S1dN7iDETv2oITT7dGYefCV29wZBqn1SL5o_paZ5uku5C46zdyki8XrBRrY78GVQ9-gJrmlDImZyeYLclyWwZ0pZ3461n8N0c4PVYZYInYVL5LOWb8h81gHyVpKW-p1wWrt/s1600/01+++Jeld+copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"> </div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="text-align: justify;"><br />
</div></div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-54802238199884423252010-09-23T18:32:00.000+03:302010-09-23T18:32:35.764+03:30دومین صبح آزادی<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggEZ2CJ9do_XmO5kEBhrZ3_YuDL0v3q3B6k_43mxxzsaWUYnU3xIyBQ5lx6jX-BZ-bJiBiCpTE5E_AZhyphenhyphenl1aa7kJBJ-VVUxoB3SLCQXOFXxTW4L6cx_vb870HiYxEnaUqyo1Jnr2_rs3rO/s1600/Logo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" px="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggEZ2CJ9do_XmO5kEBhrZ3_YuDL0v3q3B6k_43mxxzsaWUYnU3xIyBQ5lx6jX-BZ-bJiBiCpTE5E_AZhyphenhyphenl1aa7kJBJ-VVUxoB3SLCQXOFXxTW4L6cx_vb870HiYxEnaUqyo1Jnr2_rs3rO/s320/Logo.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><em><span style="background-color: #666666;">پيشاني شناسنامهي شمارهي دوم</span></em></td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;"><br />
</div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;"><span lang="FA" style="mso-bidi-language: FA;">سوم مهر 1389 شمارهی دوم "صبح آزادی" روی پیشخوان دکههای خواهد بود.</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;"><span lang="FA" style="mso-bidi-language: FA;">در این شماره، پروندههایی دربارهی جنگ عراق، دیدگاههای آیتالله طالقانی، صلح خاورمیانه، ادبیات دولت، مهدی اخوانثالث و خشونت خانگی علیه زنان خواهید خواند.</span></div><div class="MsoNormal" dir="rtl" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify; text-justify: kashida; text-kashida: 0%;"><span lang="FA" style="mso-bidi-language: FA;">این شمارهی خواندنی، سوم مهر روی پیشخوان دکهها خواهد بود.</span><span dir="ltr" style="mso-bidi-language: FA;"></span></div></div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-27835881430819018302010-09-08T15:03:00.001+04:302010-09-08T15:16:11.170+04:30بنای مشهور<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="color: #38761d; text-align: center;"><b><span style="font-size: small;"><i>آنچه در کهریزک گذشت</i></span></b></div><div style="text-align: left;"><b>گزارشی از سروش فرهادیان</b></div><div style="text-align: justify;"><br />
برخی از بناها به سبب نحوهی ساختشان معروف میشوند و برخی دیگر به دلیل آنچه در دلشان اتفاق میافتد.<br />
شاید آنان که بنای کهریزک را ساختند فکرش را هم نمیکردند که روزگاری بیاید که این بازداشتگاه تا این حد مشهور شود. امروز اما چه عدهای بخواهند و چه نخواهند این بنا شهرتی جهانی کسب کرده و فراتر از نام یک ساختمان به نمادی برای بیان بخشی از رخدادهای تلخ پس از انتخابات ریاستجمهوری دهم ایران تبدیل شده است؛ انتخاباتی که در میان اعتراض بخشی از رایدهندگان، وزارت کشور، محمود احمدینژاد را پیروز آن دانست.<br />
جالب است وقتی کسی میگوید "کهریزک" دیگران از او نمیپرسند: «کجا؟ چه؟ چه کسی؟ چگونه؟ چرا؟ چه وقت؟»؛ گویی کهریزک نام کتابی است که تمام صفحههای آن را همه خواندهاند و نقدهای آن را هم شنیدهاند. با شنیدن این نام انبوهی از تصویر و حرف و حدیث در ذهنشان مجسم میشود و این میشود که داستانی به نام کهریزک به قصهی نخست مردمان یک سرزمین تبدیل میشود.<br />
ماه گذشته اما با اعلام حکم بدوی 12 متهم این بازداشتگاه از سوی دادگاه نظامی تهران برگ دیگری از این قصه ورق خورد: «...پس از پایان رسیدگی، دادگاه بر اساس تحقیقات انجام شده، نظریات پزشکی قانونی و سایر مستندات موجود در پرونده، دو نفر از متهمان را به اتهام ایراد ضرب و جرح عمدی منتهی به قتل مرحومان امیرجوادیفر، محسن روحالامینی و محمد کامرانی علاوه بر حبس، انفصال موقت از خدمت، جزای نقدی، شلاق تعزیری و پرداخت دیه، به قصاص نفس و ۹ متهم دیگر را حسب اتهامات منتسب به آنان، به تحمل حبس،پرداخت دیه،جزای نقدی،انفصال موقت از خدمت و شلاق تعزیری محکوم نموده و یکی از متهمان نیز به دلیل عدم احراز جرم، از اتهامات وارده تبرئه شده است.حکم صادره غیرقطعی است و پس از طی مراحل قانونی به مرحله اجرا درخواهد آمد.»</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgP0oufmKWUugGpjFxPFOVfdroycNr3_6pdqusq-dQbN9I81i2G5KQWmwAUxXJ6JhuIkjJ3YGn8NCE-aa0NvqOKaVbvRbUmB416ko1cpgsYwr0nlpz__F2Cy9SachPp04t4Plgbb-58kZmq/s1600/Banay+E+Mashoor.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgP0oufmKWUugGpjFxPFOVfdroycNr3_6pdqusq-dQbN9I81i2G5KQWmwAUxXJ6JhuIkjJ3YGn8NCE-aa0NvqOKaVbvRbUmB416ko1cpgsYwr0nlpz__F2Cy9SachPp04t4Plgbb-58kZmq/s320/Banay+E+Mashoor.JPG" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><span style="color: #666666;">نمایه ی گزارش در صفحه ی 12 مجله</span></i></td></tr>
</tbody></table><div style="text-align: justify;">صدور این حکم در حالی است که کمی کمتر از یک سال پیش؛ یعنی ششم مرداد ماه 1388 اعلام شد که به دستور رهبری بازداشتگاه کهریزک تعطیل شده است. بعدها بخشی از آنچه در کهریزک رفته، نیز روشن شد، جایی که دستکم سه نفر از معترضان به نتیجهی انتخابات ریاستجمهوری، محسن روحالامینی، امیر جوادیفر و محمد کامرانی در آن کشته شدند و دهها نفر مورد ضرب و شتم و آزار و اذیت قرار گرفتند و به این ترتیب ماجرای این بازداشتگاه «خارج از استاندارد» که پیش از آن دهان به دهان میگشت، علنی شد.<br />
در پی این رخدادها تمام نگاهها به کمیتهی ویژهی مجلس برای بررسی حوادث پس از انتخابات دوخته شد. این کمیته سرانجام در گزارشی که در صحن علنی مجلس قرائت شد، از دادستان وقت تهران، قاضی سعید مرتضوی به عنوان «مقصر اصلی این بازداشتگاه» نام برد. مرتضوی بهسرعت در نامهای به مجلس این اتهامها را رد کرد و نوشت که «در زمان اعزام بازداشتشدگان 18 تیرماه سال گذشته به بازداشتگاه کهریزک در مرخصی بوده است» و به این ترتیب از پذیرش پیامدهای حاصل از گزارش مجلس سرباز زد. مرتضوی اکنون رییس ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز است؛ سمتی دولتی که پس از انتخابات و کنار رفتن از مسند دادستانی تهران به او اعطا شده است.<br />
با صدور حکم قضایی و اعلام آن اما بار دیگر کهریزک به اذهان بازگشته است، این نخستین واکنش رسمی قضایی به ماجرای کهریزک و نخستین تنبیه ادارهکنندگان آن بود. در حکم البته هیچ نامیاز 12 متهم یاد شده، رتبه و درجه آنان نیامده وعدم اعلام نام متهمان کهریزک در حالیست که جلسهی دادگاه بسیاری از افراد سرشناس سیاسی، بازداشتشدهدر پس از اعلام نتیجهی انتخابات، برای بارها بار از صدا وسیما پخش شد. حال باید منتظر ماند و دید که پس از اعتراض محکومان این پرونده به رای صادره آیا جزییات بیشتری از این پرونده منتشر خواهد شد، چه آنکه هر چه آنان در دفاع از خود بیشتر بگویند، بخشهای بیشتری از این پرونده روشن میشود. به نظر میسد که دستکم، دو متهم محکوم شده به اعدام، نباید در دفاع از خود کمفروشی کنند.</div></div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-86726050219320012852010-09-08T09:57:00.001+04:302010-09-08T15:23:42.375+04:30دیکتاتور سرخ<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjE8LUKPHay47DK2wkJskxG8MEBDvKrGA_19kGIRYpWad6ynRqZVo5Mr-6bwsA238zhL5Fvyox5dJSfXD6IEdUPHNpPG9MwM8OS3vJkA5ai-4cp1IMMm10dHfS3Gmg99O7WUYkiNDuzt76q/s1600/9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjE8LUKPHay47DK2wkJskxG8MEBDvKrGA_19kGIRYpWad6ynRqZVo5Mr-6bwsA238zhL5Fvyox5dJSfXD6IEdUPHNpPG9MwM8OS3vJkA5ai-4cp1IMMm10dHfS3Gmg99O7WUYkiNDuzt76q/s320/9.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><span style="color: #444444;">کاور سیاست - صفحهی 9 مجله</span></i></td></tr>
</tbody></table><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="background-color: #38761d; color: white; text-align: center;"><b>در باشگاه سیاست نخستین شماره میخوانید:</b></div><div style="text-align: justify;"><br />
<span style="font-size: large;"><span style="color: #38761d;"><b>مناقشهی دولت و مجلس</b></span></span><br />
<b>سر هفتم بر تن هشتم</b> / تحلیلی از سجاد سالک<br />
<b>دو رییس درگیر با یک رییس</b> / آیندهی علی لاریجانی به روایت احسان مهرابی<br />
<b>سریشآبادیهای خوشحال و مجلسنشینان ناراحت</b> / بازخوانی درگیری رحیمی و پارلمان<br />
<br />
<span style="font-size: large;"><b>کهریزک؛ آنچه باقیست...</b></span><br />
<b>بنای مشهور</b> / گزارشی از سروش فرهادیان<br />
<b>آسایشگاهی که از یاد رفت</b> / یاددداشتی از مهدی ملک محمد<br />
<b>از یادرفتگان</b> / افکار عمومی در نوشتهی زینب اسماعیلی<br />
<b>رازی برای آینده</b> / نوشتاری از آذر راستمنش<br />
<b>انکار، ناپختهترین پاسخ است</b> / گفتوگوی سهیل جعفریان با دکتر رضا رستمی<br />
<br />
<b style="color: #38761d;"><span style="font-size: large;">تهدید نظامی ایران</span></b><br />
<b>پیشگوییهای دیکتاتور سرخ </b>/ سه مقاله از فیدل کاسترو<br />
<b>جنگ شود، «هیچ جا و همه جا» خواهیم بود</b> / واکنش رسمی سپاه به تهدید نظامی<br />
<b>«خدمت آنها میرسیم»</b> / گزارشی از محمدرضا باباجان<br />
<b>حملهی پیشدستانه میکنیم</b> / ایدههای شگفتانگیز در تهران<br />
<b>باد مذاکره و ابرهای جنگ</b> / تحلیلی از سرگه بارسقیان<br />
<br />
<span style="color: black; font-size: large;"><b>اندیشه</b></span><br />
<b>مسیح قرن ما</b> / بازخوانی ویژگیهای رهبری ماندلا به قلم سعید صحرایی<br />
<br />
<span style="font-size: large;"><b style="color: #38761d;">تقویم جنگ بیپایان</b></span><br />
<b>رازی از پرده برون افتاد </b>/ ویکیلیکس چیست و چه کرده؟<br />
<b>دستهای دولت بالاست</b> / آسویشتدپرس از راهکارهای دولت آمریکا میگوید<br />
<b>جنگ جنگ تا پیروزی</b> / تحلیل تایم از ماموریت اوباما<br />
<b>اکنون میشود فهمید که در افغانستان چه میگذرد</b> / گفتوگو با بنیانگذار ویکیلیکس<br />
<b>بنلادن پیدا شد</b> / وبسایت دیولت<br />
<b>اسناد بسیار، پاسخهای اندک</b> / زوددویچه</div></div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-35843226536448763342010-09-08T00:33:00.002+04:302010-09-08T15:22:27.332+04:30دسیسهی کودتا<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: center;"></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><i><span style="color: #38761d;">* نگاهی به مسیری که به سقوط دولت ملی محمد مصدق انجامید</span></i></span></div><br />
<br />
<div style="text-align: left;"><b>گزارشی از نفیسه زارعکهن</b></div><br />
سال در شرایطی در سرزمین کویری ایران تحویل شد که هیچ کس را گمان آن نمیرفت که چند ماهی نگذشته قرار است کودتایی رخ دهد که نه تنها زندگی مردم که تاریخ سرزمینی را زیر و رو کند. سال پر حادثه 31 زمانی پایان گرفت که افزون بر پیروزیهایی که برای ایران در صحنهی جهانی و در افکار عمومی جهان برای ایرانیان به دست آمده بود، در داخل کشور نیز شور استقلالخواهی مردم میرفت که به بار نشیند.</div><div style="text-align: justify;"><br />
اوضاع اقتصادی کشور با همه فشارهایی که انگلیس وارد آورده بود، سرانجام به ساحل ثبات و وضعیتی امیدبخش رسیده بود و با وجود محاصرهی اقتصادی و محروم شدن خزانهی دولت از ذخیرهی ارزی خود، آمار نشان میداد که شاخص هزینهی زندگی در سال 1330 نسبت به سال پیش تنها 8 درصد افزایش داشته است و در سال 31 هم افزایشی بیش از 7 درصد را نشان نمیداد، این به معنای پیروزی دولت ملی بر تورم بود، کاری که هیچ دولت دیگری پس از آن نتوانست در ایران تکرار کندٰ تنها کافیست به آمار نگاهی کنیم.<br />
<br />
در سالهای پس از سقوط دیکتاتوری رضا شاه گاه هزینهی زندگی تا 50 درصد در یک سال ترقی کرده بود و از سوی دیگر در حالی که سال 1329 مملکت با 24/6 میلیارد ریال واردات و 49/3 میلیارد صادرات ،75/2 میلیارد کسری موازنه داشت؛ در سال 30 این دو رقم به 01/7 واردات و 32/4 میلیارد صادرات رسید که موازنهی منفی آن 69/2 میلیارد بود. سال 31 مملکت در مقابل 03/5 میلیارد واردات، دارای 75/5 میلیارد صادرات شده بود و این مهفومی جز پیروزی دولت مردمی مصدق نداشت، این برای نخستین بار و یا شاید آخرین بار در طول تاریخ 200 سالهی دولت مدرن در کشور بود که صادرات ایران از واردات آن فزونی گرفت، رخداد میمونی که دیگر هرگز تکرار نشد. با وجود چنین آمار خیره کننده که فضای اقتصادی سالم در کشور را تایید میکرد اما نمیتوان انکار کرد که به سبب توزیع نامناسب درآمدها، هم چنان بیکاری و تورم و گرانی بر طبقهی پایین و فقیر جامعه فشاری زیاد را وارد میکرد. شور خودکفایی و بالا بردن تولیدات صنعتی و کشاورزی بازدهی اقتصادی را افزون کرده بود اما سود آن یکسره به جیب مالکان و سرمایهدارانی وابسته به دربار و نه مستقل و مردمی میرسید. از سوی دیگری کارخانههای کوچک که با مواد اولیهی داخلی کار میکردند، نیز توانسته بودند به تولیدی گاه تا چند برابر گذشته برسند، برای نمونه میتوان از رشد بیسابقه تولیدات کارخانههای پشمبافی نام برد که پیشتر بازار آن دربست در اختیار منسوجات انگلیسی بود و یا توسعهی کارگاههای صنعتی کوچکی مانند اتاقسازی اتومبیل و گسترش صنایع دستی کشور. با این حال ناراضیانی نیز وجود داشتند، کسانی که از آسیب دیدن تجارت خارجی زیان جدی دیده بود، بازاریان و واردکنندگان، تحریم سبب گرانی کالاهای خارجی و عدم استقبال مردمی میشد. البته به نظر میرسد که آن چه بیش از گرانی و فقر بر مردم شهرها که در سقوط یا استقرار دولتها نقش تعیین کننده داشتند، گران میآمد، ناامنی، اغتشاش، تظاهرات هر روزه و بلواهای مصنوعی بود؛ هیزم همهی آنها را وابستگان به نظام توتالیتر با پول کشورهای خارجی مخالف جنبش ملی فراهم میآوردند.<br />
<br />
در مقابل توطئه آنان اما جنبش ملی ایرانیان دارای هیچ سازماندهی سیاسی و گروههای منظم قدرتمندی نبود. دو حزب مهم سیاست آن روزگار که «توده» و «زحمتکشان» نام داشتند گرچه موافقت با دولت را فریاد میکردند اما اسناد تاریخ گواهی میدهد که برخی جریانهای موجود در این دو حزب نیز به دنبال براندازی دولت ملی با کودتایی روسی بودند. به این ترتیب آنها در عمل بر دردسرها میافزودند. میتوان گفت تنها چیزی که دولت مصدق را سرپا نگاه میداشت، شور استقلالطلبی مردم بود که با پیامیاز سوی مصدق یا اعلامیه ای به امضای کاشانی آنها را به صحنه میآورد و توطئهها را خنثی میکرد. با این وجود مصدق که از حزببازی گریزان بود، هرگز هیچ تشکیلات و سازماندهی منظم و منسجمیبرای مردم هوادار خود شکل نداد و مقام روحانی کاشانی نیز او را از چنین حرکتی برکنار میکرد هر چند که در مرداد 32 کاشانی آشکارا دیگر خواهان سقوط دولت بود. در برابر دسیسهگران روز به روز منسجمتر، بابرنامهتر و فعالتر میشدند، این کودتایی سرشار از سودهای هنگفت اقتصادی و سیاسی بود که بسیار نابخردانه مینماید اگر آن را در یک روز و یک ماه چکیده کنیم، کودتاگران به مانند همیشه از ماهها پیش طرح توطئه را میریختند و پازلهای آن را کنار هم میچیدند.<br />
<br />
در نوروز 32 نخست کودتاگران توانستند کاشانی را از جرگهی هواداران دولت ملی خارج سازند و بر خود ببالند که ضربهای اساسی را بر پیکر نهضت وارد کردند. این خبری بود که سبب آغاز شمارش معکوس "کودتا"میشد ورنه تا اتحاد و اتفاق مصدق و کاشانی باقی بود تصور چنین رخدادی نیز محال به نظر میآمد .این آسیبپذیری را افزون بر توطئههای هر روزهی انگلیس، جاهطلبی و قدرتخواهی کسانی شدنی کرد که در بیت کاشانی و نزدیکی مصدق جمع شده بودند، آنها هر روز بر آتش اختلاف دمیدند، چنان که دشمنی و افترا، کار هر روزهی روزنامههای وابسته به هر دوی آنها شده بود. نشریههای «به سوی آینده»، «شورش»، «پرخاش»، «چلنگر»، «نیروی سوم»، «جبههی آزادی» و.. با نشریههای تودهای همراه و همصدا شده بودند و به بهانهی هواداری از دولت مصدق مقالات تندی علیه کاشانی منتشر کردند اما در آن سو هم «نبرد ملت»، «آتش»، «شاهد»، «پرچم اسلام» و ... ناجوانمردانه به بهانهی پشتیبانی از کاشانی علیه مصدق تیغ برکشیدند. در نهایت نیز کار بیت کاشانی به جایی رسید که در 28 مرداد بسیاری از آشوبگران تهران چونان دار و دستهی شعبان جعفری و طیب حاجرضایی با بهرهگیری از نام او به خیابانها ریختند. در این چنین فضای آکندهای از درگیری و تشنجی مصدق میکوشید مبارزه با انگلستان را پیش ببرد اما درگیریهای داخلی امکان هر مانوری را از او میگرفت. افزون بر این مصدق نه میخواست و نه میتوانست به امتیازهایی که شوروی و بلوک شرق حاضر به دادن به آنها شده بود، روی خوش نشان دهد و از سوی دیگری هم دولت توان برآورد ساختن برنامههای انقلابی خود را نداشت. یک راه باقی میماند و آن ادامه دادن به سبک گذشته و دل خوش ساختن به تضاد میان آمریکا و انگلستان بود، جمهوریخواهان اما در ایالتهای متحد آمریکا بر سر کار آمدند تا این امید هم به ناامیدی بدل شود و به این ترتیب در مجالی دلنشین، انگلیس شکست خورده ماشین توطئه را به کار انداخت.<br />
<br />
<b>چرا انگلیس؟ چرا کودتا؟</b><br />
<br />
به گفتهی ویلیام روجر لوییس نویسنده کتاب «مصدق ،نفت و ناسیونالیسم» انگلستان تنها یک ماه و نیم پس از به قدرت رسیدن مصدق برنامهی محرمانهی خود را علیه وی آغاز کرد چه، انگلستان تنها راه حل مسالهی نفت را «خلع دولت مصدق» میدانست و شرکت نفت انگلیس و ایران نیز با آن موافق بود. جکسون در ژوئن ۱۹۵۱ برای گفتوگو با مقامهای ایرانی به تهران آمد اما نتوانست هیچ نتیجهی مساعدی به دست آورد و پس از بازگشت به لندن در کنفرانسی خبری خود گفت: «تا هنگامیکه دولت دکتر مصدق قدرت در تهران قدرت را در دست دارد، نمیتوان به از سرگیری گفتوگو و به نتیجه رسیدن آن امیدوار بود». این سخنان خط مشی انگلیسها را به خوبی نشان میدهد.<br />
<br />
آنها البته برای رسیدن به هدف در چندین جبهه میجنگیدند و ورای راههای دیپلماتیک و دسیسههای پی در پی، به راه حلهای غیرسیاسی هم توجهی داشتند که ارجاع اختلاف با دولت مصدق به دیوان بینالمللی دادگستری و شورای امنیت ریشه در همین توجه داشت، هر چند که نتیجهای برای انگلیس به دست نیامد. با افزایش فشار اقتصادی بر ایران، بریتانیا بر تهدیدهای نظامی خود را افزود. چهارهزار چترباز انگلیسی تنها در ده روز به مدیترانه شرقی فرستاده شدند، رزمناو ماریتوس و ناوهای ورن و فلامینگو به سواحل ایران گسیل و عراق به عنوان مرکز تمرکز نیروهای نظامی انگلیس برای حمله به ایران برگزیده شد. اسناد منتشر شده از سوی وزارت خارجهی انگلیس در دهههای اخیر توضیح میدهد که طرح «اشغال آبادان» را بریتانیا طراحی و از پیش آماده کرده بود، مرکزی استراتژیک که بزرگ ترین پالایشگاه نفتی ایران و خاورمیانه به شمار میرود. انگلیسیها اما پیش از آغاز عملیات نظامی، موضوع را با پرزیدنت ترومن مطرح ساختند و دولت آمریکا نپذیرفت که شریک چنین اقدام رادیکالی باشد و ازانگلیسیها پشتیبانی کند چرا که به گمان ترومن، مداخلهی نظامی در ایران به حملهی اتحاد شوروی میانجامید. این گونه بود که بریتانیای ناامید از راه حلهای سیاسی و نظامی، کودتا را چون یک راه نجات به بررسی گذاشت و درتیرماه سال 31 هنگامیکه با اعتراضهای گستردهی مردمی به نخستوزیری چند روزهی قوامالسلطنه، مصدق دگر بار پست نخستوزیری را در اختیار گرفت، انگلیس مهر تایید بر به جریان افتادن دسیسهی کودتا زد. جرج میدلتون کاردار سفارت انگلیس در تهران در گزارشی به وزارت خارجهی بریتانیا آورد: «برای جلوگیری از افتادن ایران به دامان کمونیسم، تنها راه حلی که میماند، یک کودتای نظامی است».<br />
<br />
<b>آمریکا؛ اتکای مصدق، پشتیبان انگلیس</b><br />
<br />
محمد مصدق به کمک و پشتیبانی آمریکا امیدوار بود. او گمان میکرد که آمریکا در راه تشکیل امپراتوری جهانی خود، انگلیس را پشت سر میگذارد اما انگلیسیها با پسران عموی یانکی خود قرابت بیشتری داشتند. آنها برای جلوگیری از تایید ملی شدن صنعت نفت ایران میکوشیدند آمریکا را به سوی خود کشانند و این در حالی بود که برای حل مساله نفت، آمریکاییها به استفاده از دیپلماسی تمایل داشتند، یک بار پرزیدنت ترومن با مداخلهی نظامی انگلیسها مخالفت کرد و برای برقراری گفت وگو میان دو سوی نبرد، مشاور خود، "آورل هریمن" را به ایران فرستاد، هرچند که اوی هم نتیجه ای به دست نیاورد.<br />
<br />
دولت بریتانیا اما پاپس نکشید و در تلاش سیاسی خود برای به دست آوردن همکاری دولت آمریکا، روی خطر نفوذ کمونیستها در ایران تکیه کرد. این دولت میکوشید ترس را از روح و جوهرهی آمریکاییها که باور داشتند، سقوط مصدق کمونیستها را به قدرت میرساند، بیرون کند و این گونه بود که برای رسیدن به نتیجهای چشمگیر، پس از قطع روابط انگلیس و ایران، وودهاوس به واشنگتن رفت و کوشید مقامهای آمریکایی و پشتیبانی سیا را جلب نماید. وودهاس برای آمریکاییها حتا از خطر کودتای تودهایها علیه مصدق افسانهها ساخت و کوشید تا دل آنها را خالی کند.<br />
<br />
به این ترتیب بود که روزولت، رییس عملیات سیا در خاورمیانه، در مسیر بازگشت از تهران برای گفتوگو با مقامهای انگلیسی در لندن توقف کرد و چنین بود که برای نخستین بار طرحی که هدف آن سقوط دولت محمد مصدق بود با روزولت مورد بحث قرار گرفت. اگرچه او به فوریت پس از بازگشت به واشنگتن، نتیجهی این گفتوگوها را برای آلن دالس، معاون سیا توضیح داد اما پرزیدنت ترومن و آچسون، وزیر خارجه از آن چه در ذهن انگلیسیها میگذشت، آگاه نشدند زیرا از یک سو آچسون شیفتهی مصدق شده بود و از سوی دیگر انتخابات ریاست جمهوری که بنا بود چندی دیگر برگزار شود، امکان این را میداد که جمهوریخواهان به قدرت برسند و در نتیجه فاستر دالس، برادر آلن دالس بر وزارت خارجه آمریکا تکیه زند. به همین سبب هم روزولت و آلن دالس نمیخواستند که دولت دموکراتی که به زودی جای خود را به رقیب میداد، در مسیر مخالفت با نقشهی کودتا قرار بگیرد. اندکی بعد انتخابات ریاست جمهوری در ایالتهای متحد آمریکا برگزار شد و آیزنهاور، کاندیدای حزب جمهوریخواه جای ترومن را گرفت و انگار که این مرغ شانس انگلیسیها بود که میخواند. دولت بریتانیا خیلی زود موفق شد دولت تازه روی کار آمده در آمریکا را مجاب سازد که دولت مصدق به زیان غرب عمل میکند و این چنین راه را برای اجرای کودتایی علیه مصدق هموار کرد. سرانجام در سوم فوریهی 1953، نمایندگان دولت بریتانیا و اینتلیجنسسرویس به واشنگتن آمدند و دربارهی طرح عملیاتی مشترک به نام عملیات آجاکس(Ajax) با آمریکاییها به توافق رسیدند. آنها حتا برای جلب مشارکت آمریکا در کودتا به پیشنهاد آمریکاییها، ژنرال "فضلالله زاهدی" را به عنوان جانشین مصدق انتخاب کردند. سپس تصویب نهایی طرح مدنظر قرار گرفت و در پایان مارس ۱۹۵۳ این طرح را چرچیل، نخستوزیر و ایدن، وزیر خارجهی بریتانیا و همچنین آیزنهاور و جان فاستر دالس، وزیر خارجهی آمریکا به تصویب رساندند. در ۲۵ ژوئن ۱۹۵۳، هم جلسهی نهایی برای تصویب طرح اجرای کودتا در دفتر وزیر خارجهی آمریکا برگزار شد و آمریکاییها روی جزییات طرح اجرایی کنکاش نمودند و سرانجام هم آن را به تصویب رساندند. جان فاستر دالس محتوای طرح را چنین خلاصه کرد: «این طرح توضیح میداد که چگونه آنها از دست مصدق خلاصی و رهایی خواهند یافت؛ پس از این تصویب نهایی، سیا مسوولیت اجرای طرح را به عهده گرفت و روزولت مامور فرماندهی عملیات کودتا شد».<br />
<br />
<b>طرح نخست کودتا چه بود؟</b><br />
<br />
به گفتهی وودهاوس نمایندهی "ام ای سیکس" در ایران که طراحی کودتا را هم به نوعی برعهده داشت ، انگلیسیها در طرح خود دو بخش جداگانه اما هماهنگ را پیشبینی کرده بودند:<br />
<br />
«1. تشکیلات افسران عالیرتبهی ارتش و پلیس، نمایندگان مجلس شورا و سنا، تجار، سردبیران روزنامهها، سیاستمداران سالخورده و نیز سردمداران تظاهرکنندگان: این نیروها همگی تحت سرپرستی سه برادران "رشیدیان" هدایت و سرپرستی میشدند که نفوذ زیادی در پارلمان و در بازار داشتند و از مدتها پیش با حقوق ماهیانه ده هزار پوند، مامور تدارک مقدمات فروپاشی دولت مصدق و به انجام رسیدن کودتا بودند. آنها باید کنترل تهران را به دست گرفته و مصدق و وزیرانش را بازداشت میکردند. در این بخش برخی از ایرانیانی که در خدمت بریتانیا بودند، نیز با رشیدیان همکاری داشتند. برای نمونه فردی که در جلسههای هیات وزیران ایران شرکت میکرد، تمامیتصمیمها و گفتوگوهای محرمانهی دولت مصدق را به سفارت بریتانیا گزارش میکرد.<span style="color: lime;">*</span> همچنین وودهاوس و همکاران وی از همکاری و پشتیبانی روزنامهنگاران خارجی نیز بهرهمند بودند. او مخفیانه از راه مرز عراق، با مقدار بسیاری سلاح به ایران وارد شد و این سلاحها در اطراف تهران، زیر خاک پنهان شدند تا بهگاه ضرورت آمادهی استفاده باشند.<br />
2. سران عشایر: آنها باید در شهرهای بزرگ جنوب به قدرتنمایی میپرداختند و در صورت مقاومت حزب توده، این افراد چند شهر کلیدی، مانند اصفهان و آبادان را به تصرف خود درمیآوردند ».<br />
</div><div style="text-align: justify;">و این گونه بود که کودتا به جریان افتاد، در ساعت یک و سه دقیقهی بامداد روز 25 مرداد. طرح البته در سایهی درایت و خونسردی نخستوزیر مصدق و ابتکار و فداکاری سرهنگ ممتاز و سروان فشارکی و محافظان خانهی نخستوزیر شکست خورد. یکی از دلایلش این بود که مصدق از طریق برخی عوامل توده ای در ارتش که خویشاوند او بودند، از توطئهی کودتا باخبر شد وفرمان آمادهباش را برای نیروی انتظامیصادر کرد، به این ترتیب حملهی گارد شاهنشاهی به پایتخت با شکست مواجه شد. هم چنین تاخیر در امضای احکام عزل مصدق و انتصاب زاهدی هم دلیل دیگر ناکامیکودتای روز 25 مرداد بود. اما آن چه که از همه مهمتر به نظر میآید، حضور گستردهی مردم در پشتیبانی از محمد مصدق بود. کودتای نخست شکست خورد و عناصر آن یا دستگیر شدند و یا مخفی. به این ترتیب تهران در پی شکست کودتا، در روزهای 25 و 26 مرداد، شاهد تظاهرات و میتینگهای بسیاری از سوی ملیگرایان و هواداران حزب توده بود و در میان این تجمعهای پی در پی اقدامهایی چون به آتش کشیدن مراکز وابسته به سلطنت، پایین کشیدن مجسمههای رضاشاه و محمدرضا و سردادن شعارهایی علیه شاه نیز بارها دیده شد. در چنین فضای ملتهبی مصدق هندرسن، سفیر کبیر آمریکا را خواست و در عصر روز 27 مرداد بنا به گفتهی بسیاری از شاهدان، سفیر آمریکا را مورد عتاب فراوان قرار داد و عملکرد دولت او را در جریان کودتای شکست خوره بسیار سرزنش کرد. سروان فشارکی(مهران) افسر محافظ منزل دکتر مصدق در خاطرات خود از این دیدار مینویسد:<br />
<br />
«در این روز هندرسن به اتفاق علی پاشا صالح به خانهی مصدق آمدند و گفتوگوهایی محرمانه با مصدق داشتند که هیچ گاه مطالب گفته شده در این جلسه فاش نشد. اگر روزی متن این مذاکرات فاش شود، شاید علت عدم تحرک و ناامیدی دکتر مصدق در مقابل کودتاچیان روز 28 مرداد معلوم گردد».<br />
<br />
فردای آن روز طرح کودتا بار دیگر با دگرگونیهای زنده شد. در صبح روز 28 مرداد عکسهایی منتشر شد که خبر از عزل مصدق و انتصاب زاهدی به نخستوزیری میداد. به یک بارها افکار عمومی علیه مصدق تهییج شد، تبلیغات گستردهای به راه افتاد که شاه به سبب «تهدید جانی» از سوی مصدق ایران را ترک کرده است. هم زمان برادران رشیدیان با جمع آوری اراذل واوباش، دار و دستهی شعبان بیمخ و قدارهبندهای باشگاهها و بعضی از محلههای جنوب تهران با راه انداختن 4 دسته نقاط حساس شهر را در اختیار گرفتند. روزولت نیز با گذاشتن اسلحهی کمری خود بر شقیقهی یکی از فرماندهان تانک، نخستین تانک کودتای 28 مرداد را به خیابانها کشانید و بدین شکل، کودتای 28 مرداد آغاز شد؛ دیری نپایید، تا ظهر همان روز تهران به کنترل کودتاچیان در آمد و دولت محمد مصدق سقوط کرد.<br />
<br />
و به این ترتیب دیگر کار به پایان رسیده بود؛ پیروزی کودتا سرآغاز دورانی شد که توتالیتریسم و دیکتاتوری تمام بدنهی نظام و کشور را در کام خود گرفت، دوران سخت استبداد و بیداد.<br />
<br />
<span style="color: lime;">*</span> این شخص براساس مستندهای تاریخی یکی از کارکنان عادی دولت بوده و در میان وزیران دولت مصدق و مقامهای عالیرتبه نبوده است.</div></div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-71228390987230366402010-09-06T22:30:00.001+04:302010-09-08T15:21:38.444+04:30همهی تیکههای عادلانه<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXOzsKzGpLPEv65veIMRQ5GPbFTQtepuvkp6mZy8_LBZVEDmUbbiKPq3RTZjgiABpjrRL_Jlr2QtbZOkHe1e_vPb_EohQ_yTavbZlDLjW4scgUOpAuGhUVMRL-LBVq8pngo6Lp0c06tql0/s1600/7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXOzsKzGpLPEv65veIMRQ5GPbFTQtepuvkp6mZy8_LBZVEDmUbbiKPq3RTZjgiABpjrRL_Jlr2QtbZOkHe1e_vPb_EohQ_yTavbZlDLjW4scgUOpAuGhUVMRL-LBVq8pngo6Lp0c06tql0/s320/7.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">نمايه ي خبر در صفحه ي هفتم مجله</td></tr>
</tbody></table><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">جامجهانی با این جملهی ماندگار عادل فردوسیپور پایان یافت: «خود اسپانیاییها اعلام کردن که اگه تیمشون قهرمان بشه، فردا هیچ کس سرکار نمیره و میخوان که کشورشون تعطیل بشه، دولت قبول نکرده اما مثل که نمیدونن کلن تعطیل کردن، کار سادهایه» و بار دیگر بر خبرهایی دامن زد که از احضار او به سازمان و تذکر جدی به او سخن میگفتند.</div><div style="text-align: justify;">عادل البته مانند همیشه در برابر چنین فشارهایی سکوت کرده تا این پیچ هم به خیر بگذرد. کنایهی آشکار او به دولت در پرمخاطبترین لحظههای سال تلویزیون البته تنها سبب انتخاب او نیست، فردوسیپور در جام جهانی یکبار دیگر نشان داد که «چه میکند» و با فاصلهای بسیار نخستین گزارشگر صدا و سیما و البته محبوبترین آنهاست، هر چند که مزدک میرزایی هم بسیار کوشید تا کمی به قدرت فردوسیپور در گزارش فوتبال نزدیک شود اما همچنان فاصله میان این دو بسیار است و دربارهی دیگر گزارشگران تلویزیون هم که بهتر است اصلن حرفی نزنیم.</div><div style="text-align: justify;">عادل که بخشی از موفقیت خود را در این جام بیتردید مدیون گزارش بهترین بازیهای سال است، در پایان هر یک جملهای ماندنی را برای مخاطبان در خورجین داشت؛ او پس از شکست تحقیرآمیز انگلیسیها، تیم محبوبش به آلمان گفت؛ «اونا حالا میتوانن به این افتخار کنن که دو جنگ جهانی و فقط یک جام جهانی رو بردن» و در این بازی که بهترین گزارش فردوسیپور در جامجهانی برشمرده میشود، افزود: «برای تیمی که دروازهبانش 39 سالشه و اسمشم دیوید جیمز، حضور تو مرحلهی یک هشتم هم میتونه دستاورد خوبی باشه» پس از حذف دومین تیم محبوبش از جام، برزیل هم اینگونه از دونگا انتقام گرفت؛ «خداحافظ آقای بدلباس» و پس از آن تا فینال خاموش بود تا جملهی ماندگار خودش را در بهترین جا ثبت کند. حالا بسیاری هستند که میگویند؛ در برهوت تلویزیون ایران، خدایا شکر که یک عادل پیدا میشود.</div><div style="text-align: justify;"></div></div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-30026500558952417922010-09-06T21:29:00.003+04:302010-09-08T15:20:49.110+04:30توقيف يک صدا<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf3jxxCGqVv5-AXEUglfrgrqvsHp0k9BRd9HQ38AWOcfCrE-H5-g_O5mCjuXT3DmWU6Fuln7k1fz1ILeItAK_5squr6BCiA2dCqC1AAeBjpCuSQ_hP-zZUAYZZtruAiZ5_3iHShLhzsmu4/s1600/8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf3jxxCGqVv5-AXEUglfrgrqvsHp0k9BRd9HQ38AWOcfCrE-H5-g_O5mCjuXT3DmWU6Fuln7k1fz1ILeItAK_5squr6BCiA2dCqC1AAeBjpCuSQ_hP-zZUAYZZtruAiZ5_3iHShLhzsmu4/s320/8.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #444444;"><em>نمايه ي خبر در صفحه ي 8 مجله</em></span></td></tr>
</tbody></table><div style="text-align: justify;">آن زمانها گذشت، آنزمانهایی که یکی از لذتهای بزرگ افطار رمضان، نوای ملکوتی «ربنا» بود، ربنایی که استاد "محمدرضا شجریان" از سالها پیش با آن میهمان ثابت افطار همهی ایرانیان شده بود و حالا دو سالی است که این میهمان نوستالژیک افطار، دیگر نیست، بدون این ربنا انگار سفرهی افطار چیزی کم دارد.</div><div style="text-align: justify;">سال پیش هم به گوش میرسید که پخش ربنا از رادیو و تلویزیون ممنوع شده است اما سه روز پس از آغاز رمضان مقاومت صدا و سیما شکست و بار دیگر صدای ربنای شجریان پخش شد، جسته و گریخته تا پایان رمضان تابستانی 88 میشد هنوز هم این نوای ملکوتی را از رادیو و تلویزیون شنید اما امسال گویا نه دیگر از جسته و گریخته خبری هست و نه شکسته شدن مقاومت صدا و سیما.</div><div style="text-align: justify;">ربنا را پخش نمیکنند و نشانهی آنکه پخش هم نخواهند کرد از سایتها، خبرگزاریها و روزنامههای محافظهکار هویداست. درست در این روزها که بسیاری از مردم از عدم پخش ربنای استاد شجریان میگویند و رسانهها دربارهی آن مینویسند، چند خبرگزاری و روزنامهی هودار دولت به انتشار گزارشهایی دست زدند که یکسره اتهام و انتقاد و تخریب محمدرضا شجریان است، کسی که سالها رنج و زحمت او برای فرهنگ این مرز و بوم بر هیچ کس پوشیده نیست و البته میزان محبوبیتش در میان تمامی اقشار جامعه.</div><div style="text-align: justify;">شجریان اما خود هیچ واکنشی نشان نداده و احتمالن نخواهد داد. او به چنین نامهربانیهای بهویژه از سوی رسانهی دولتی صدا و سیما عادت دارد. تا سالها سال این رسانه بدون توجه به حق مولف و ناخشنودی شجریان از پخش آثارش، صدای مانا و ماندگار استاد را به مناسبتهای مختلف پخش میکرد و هیچگاه توجهی به اعتراض او نداشت، اکنون هم پس از سالها که شجریان با نامهای رسمی و پر سر و صدا در تابستان گذشته خواستار عدم پخش صدایش از صدا و سیما، به جز نوای «ربنا» شد و در حقیقت به پخش ربنا رضایت داد، صدا و سیما حتا این نوای سالها سال میهمان سفرههای افطار را پخش نمیکند. محمدرضا شجریان البته خود بهتر هم میداند که این رفتار تاوان سخنان سال گذشتهی اوست و شاید چنین نامهربانیهایی جدیتر ادامه داشته باشد اما با این وجود بار دیگر به ایران بازگشته، آن هم درست در زمانی که خیلیها فکر میکردند، دیگر بازنخواهد گشت. هر چه باشد استاد همیشه در این وطن مانده و برای این وطن خوانده.</div></div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-56103390211045959202010-09-04T11:46:00.002+04:302010-09-08T15:24:36.090+04:30جان سپردن در راه دوست<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><br />
<br />
<div style="text-align: center;"><i><b><span class="Apple-style-span" style="color: #38761d;"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-style: normal;">*</span></span> حسین فاطمی؛ مردی که فراتر از همه میاندیشید</span></b></i></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">سید حسین فاطمی، تنها سیاستمدار ملی و عضو کابینهی محمد مصدق بود که به سبب کودتا جان باخت. وی که زادهی نایین به سال ۱۲۹۶ است، پس از کودتای ۲۸ مرداد اعدام شد و سبب آن را کینهتوزی شخص شاه دانستهاند. فاطمی از ۱۳۳۰ تا ۱۳۳۲ وزیر امور خارجه دولت ملی مصدق بود و در این مدت یکی از تندترین سیاستمداران در موضعگیریها و واکنشها بود. او در زمان رسیدن به سمت وزیر خارجهی ایران تنها 34 سال داشت و به هنگام مرگ نیز بیشاز 36 سال زندگی نکرده بود.</div><div style="text-align: justify;">دکتر حسین فاطمی در خانوادهای روحانی در سال ۱۲۹۶ و در شهر نایین متولد شد. پدرش سید علی محمد معروف به سیفالعلما از روحانیون درجهی اول نایین محسوب میشد اما حسین پس از گذراندن دورهی ابتدایی به اصفهان رفت و افزون بر ادامهی تحصیل در روزنامهی چاپ اصفهان هم مشغول کار شد. بعدها این سابقه سبب همکاری با روزنامهی ستاره به مدیرمسوولی احمد ملکی در تهران شد. فاطمی همچنین تحصیلات خود را در اروپا ادامه داد و با اخذ درجهی دکترا به ایران بازگشت. پس از شهریور ۲۰ و آزادتر شدن محیط سیاسی ایران روزنامهی باختر امروز را منتشر کرد و در جریان نهضت ملی شدن نفت از همکاران نزدیک دکتر مصدق بود. فاطمی حتا چند گام از پیشوای سیاسی خود، مصدق جلوتر بود و خواستار پایان یافتن دوران سلطنت در ایران و برپایی یک نظام جمهوری مبتنی بر دموکراسی در کشور شد. مخالفت پیگیر او با دربار محمدرضا شاه پهلوی پس از شکست کودتای ۲۵ مرداد ۱۳۳۲ به اوج رسید چنانچه گفته میشود به دستور وی عکس شاه را پس از این کودتای نافرجام از ادارههای دولتی پایین کشیدند و شخص فاطمی به سفیر ایران در عراق دستور داد، از شاه که کشور را به مقصد این کشور ترک کرده بود، استقبال نکند. با این وجود سه روز بعد کودتای به پیروزی رسید و دولت مصدق سرنگون شد، فاطمی پس از کودتا، به مدت ۶ ماه زندگی مخفی در پیش گرفت اما سرانجام دستگیر و اعدام شد. او تنها وزیر دولت مصدق بود که در راه جنبش ملی شدن نفت جان باخت و بسیاری اعدام او را به دستور مستقیم شاه دربارهی سرنوشت فاطمی نسبت میدهند.</div><div style="text-align: justify;">به گفتهی ابراهیم یزدی، پیشنهاد ملی شدن صنعت نفت ایران را نخستین بار حسین فاطمی در در روزنامهی باختر امروز مطرح ساخت، روزنامهای پرتیراژ که او با پشتیبانی مالی یکی از برادران خود در میانهی دههی بیست بهراه انداخت. فاطمی همچنین در بزنگاههای حساس تاریخ ایران مانند جریان دادگاه لاهه، قیام سی تیر، شورای امنیت سازمان ملل و دیگر مقاطع این دوران همراه دکتر مصدق بود و بیجهت نیست که پس از مرگش،محمد مصدق چنین گفت:«اگر ملی شدن نفت خدمت بزرگی است، از آن کسی که اول این پیشنهاد را نمود باید سپاسگزاری کرد و آن کس شهید راه وطن دکتر حسین فاطمی است. در تمام مدت همکاری با این جانب حتی یک ترک اولی هم از آن بزرگوار دیده نشد.». </div><div style="text-align: justify;">حسین فاطمی که جوانترین وزیر خارجهی تاریخ ایران به شمار میرود، یک بار هم در جریان مراسم سالروز مرگ "محمد مسعود"، دوست قدیمیاش از سوی محمد عبد خدایی، عضو گروه فداییان اسلام با شلیک اسلحهی کمری ترور شد اما این گلوله تنها توانست او را برای مدتی در بیمارستان بستری کند. پس از این ترور نافرجام فاطمی در سخنانی که تیتر نخست روزنامهی باختر امروز شد، گفت:</div><div style="text-align: justify;">«برای جامعه و ملتی که میخواهد زنجیرهای گران بندگی و غلامی را پاره کند، این طور رنجها و جان سپردنها و قربانی دادنها باید امری عادی و بسیار ساده تلقی شود. تنها آتش مقدسی که باید در کانون سینهی هر جوان ایرانی برای همیشه زبانه بکشد، این آرزو و آرمان بزرگ و پاک است که جان خود را در راه رهایی جامعه و نجات ملت خود از چنگال استعمار و فقر و بدبختی و ظلم و جور بگذارد».</div><div style="text-align: justify;">سرانجام این مرد، دستگیری از سوی نیروهای امنیتی شاه، در خانهی یکی از دوستانش پس از کودتای 28 مرداد بود. روایت شده که در دوران بازداشت، فاطمی را بسیار شکنجه دادند و او با بدنی مجروح و بیمار برای انشای حکم به دادگاه نظامی برده شد. در نهایت هم فاطمی چنانچه گفته بود، «جان خود را در راه رهایی جامعه و نجات ملت» ارزانی داشت.</div></div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-22742203820700577322010-09-04T00:44:00.001+04:302010-09-04T11:50:05.499+04:30«صبح آزادی» سپیده زد<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">روزنامهی «فرهنگ آشتی» در شمارهی روز پنجشنبهی خود به تاریخ یازدهم شهریور 1389 از انتشار صبح آزادی خبر داده است.</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDWCNcXOCRYBa_k7hFdpu9KNE58ePPcOalAm3CwHqW4v5YMLYtwgJTrhGSQ4EsXsoSFjotfxOvIGPuKhdFe2yoHnLjNUhAtHkVDbWfl_dBLtLc0y5ZPifYkTmTt8QUgj5XIV6aOeZth7h6/s1600/DSC07859.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDWCNcXOCRYBa_k7hFdpu9KNE58ePPcOalAm3CwHqW4v5YMLYtwgJTrhGSQ4EsXsoSFjotfxOvIGPuKhdFe2yoHnLjNUhAtHkVDbWfl_dBLtLc0y5ZPifYkTmTt8QUgj5XIV6aOeZth7h6/s320/DSC07859.JPG" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><em><span style="color: #666666;">خبر منتشر شده در فرهنگ آشتي</span></em></td></tr>
</tbody></table><div style="text-align: justify;"><br />
این روزنامه در بخش فرهنگی خود در خبری با تیتر «صبح آزادی سپیده زد» و چاپ عکس نخستین جلد صبح آزادی در دور جدید نوشته است:<br />
دور جدید هفتهنامهی «صبح آزادی» با رویکرد تحلیلی به موضوعهای روز جامعه و با بهرهگیری از توان گروهی از روزنامهنگاران شناخته شدهی کشور روی پیشخوان مطبوعات رفت. این رسانه، در نخستین شماره از دور جدید خود به پروندهی «کودتا» پرداخته و «خطر نظامی در کمین ایران»، «پیامدهای روانی کهریزک بر جامعه»، «موشکافی انتشار اسناد محرمانهی پنتاگون»، «یادنامهی احمد شاملو»، «سوگنامهی ژوزه ساراماگو»، «اسطورهشناسی مارادونا» و «چالش پوشش زنان» نیز از دیگر پروندهها و پکیجهای این شمارهی صبح آزادی به شمار میرود. در بخشی از سرمقالهی این شماره که «به قلم سردبیر» این هفتهنامه است، میخوانیم: «ما جانسختهای این دورانیم. در این راه دراز که آمدیم، هربار توقیف و گرفتاری، هر رخداد همهگیری بیآنکه بخواهیم موجی از مهاجرت و رفتن را میان ما پدید آورده، هر سال که میگذرد، کمتر میشویم، دورههامان اندکتر و آرزوهامان کوچکتر اما با اینهمه این چراغ نباید که خاموش شود و برای همین هم با همهی دشواریها و نیامدها و گرفتاریها هنوز هم هستند کسانی که مینویسند و بهایش را میدهند، ما از آن اندک جانسختهای روزگاریم...».<br />
صبح آزادی که با شعار «ماندن تا سپیدهدم» و لوگویی برگرفته از سه رنگ پرچم ایران روی دکههای مطبوعاتی قرار گرفته، در هشتاد صفحه و با بیش از 150 هزار کلمه منتشر شده است.<br />
</div></div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-78345796401530340642010-09-01T19:11:00.006+04:302010-09-08T15:25:46.461+04:30سالگرد یک کودتا<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CMina%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CMina%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CMina%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:1;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0in;
margin-right:0in;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Arial;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Arial;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoPapDefault
{mso-style-type:export-only;
margin-bottom:10.0pt;
line-height:115%;}
@page Section1
{size:8.5in 11.0in;
margin:1.0in 1.0in 1.0in 1.0in;
mso-header-margin:.5in;
mso-footer-margin:.5in;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
-->
</style> <br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEii1W5F1ZmuwGEXsL-aqM0f-0EBK0g5KOoII5QmJfoEymiMav8oznNPd6L1eZ_qTwMtXqQ8LAzubevL7ust0hwJ938fExZYR6hirChv4t_cCL4WEVUEiAM8heditEAOS5_JfaPmzIlW8u64/s1600/67.jpg" imageanchor="1"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEii1W5F1ZmuwGEXsL-aqM0f-0EBK0g5KOoII5QmJfoEymiMav8oznNPd6L1eZ_qTwMtXqQ8LAzubevL7ust0hwJ938fExZYR6hirChv4t_cCL4WEVUEiAM8heditEAOS5_JfaPmzIlW8u64/s320/67.jpg" width="288" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i style="color: #666666;">جلد پرونده</i><span lang="FA" style="font-family: Arial,sans-serif;"><i style="color: #666666;">ی نخستین شماره</i></span></td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial,sans-serif;"></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial,sans-serif;">نخستین شمارهی "صبح آزادی" در 12 صفحه به پروندهی «کودتا» به بهانهی سالگرد کودتای 28 مرداد 1332 پرداخته است. این پرونده نخستین تیتر یک صبح آزادی در دور جدید به شمار میرود و در آن میخوانید:<br />
<br />
<b>زیان اقتصادی کودتا هنگفت بود</b> / گفتوگویی با هرمیداس باوند<br />
<b>کودتا؛ کلاهبرداری در بازار سیاست</b> / یادداشتی از مهدی تاجیک<br />
<b>«کودتا موفقیتآمیز خواهد بود»</b> / متن کامل اسناد منتشر شدهی سازمان سیا<br />
<b>دسیسهی کودتا</b> / گزارشی از نفیسه زارعکهن<br />
<b>سینما و کودتا</b> / مقالهای از احمد زاهدی لنگرودی<br />
<b>بیس و هشت ِ پنج ِ سی و دو</b> / داستانی کوتاهی از جواد حسینینژاد<br />
<b>جان سپردن در راه دوست</b> / نگاهی کوتاه به زندگی و شهادت دکتر حسین فاطمی<br />
<b>«بله قربان» و اما «مردم»...</b> / 30 تیر به روایت ساسان آقایی<br />
<br />
نخستین شمارهی "صبح آزادی" یکشنبه، هفتم شهریور 1389 با رویکردی تحلیلی و استفاده از توان روزنامهنگاران شناختهشدهی کشور در 80 صفحه و با بیش از 150 هزار کلمه منتشر شده است. میتوانید آن را از دکهها مطبوعاتی سراسر کشور و برخی کتابفروشیها در تهران بخواهید.</span></div></div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-8988509772906378732010-08-31T22:43:00.002+04:302010-08-31T22:46:04.768+04:30رادیو کوچه: صبح آزادی آمد<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><meta content="text/html; charset=utf-8" http-equiv="Content-Type"></meta><meta content="Word.Document" name="ProgId"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Generator"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Originator"></meta><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CMina%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CMina%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CMina%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1107304683 0 0 159 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0in;
margin-right:0in;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-bidi-font-family:Arial;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:10.0pt;
mso-ansi-font-size:10.0pt;
mso-bidi-font-size:10.0pt;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-bidi-font-family:Arial;}
@page Section1
{size:8.5in 11.0in;
margin:1.0in 1.0in 1.0in 1.0in;
mso-header-margin:.5in;
mso-footer-margin:.5in;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
-->
</style> <br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";"><br />
<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";">"<a href="http://radiokoocheh.com/">رادیو کوچه</a>" در خبری از انتشار نخستین شمارهی «صبح آزادی» استقبال کرد.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";">این رسانه که در خبر خود، از عکس جلد نخستین شمارهی صبح آزادی نیز استفاده کرده، چنین نوشته است:<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";">" دور جدید هفتهنامهی «صبح آزادی» با رویکرد تحلیلی به موضوعهای روز جامعه و با بهرهگیری از توان گروهی از روزنامهنگاران شناخته شدهی ایران از روز یکشنبه روی پیشخوان مطبوعات خواهد رفت</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>.</span><span dir="RTL"></span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><span dir="RTL"></span> <span lang="AR-SA">این رسانه، در نخستین شماره از دور جدید خود به پروندهی «کودتا» پرداخته و «خطر نظامی در کمین ایران»، «پیامدهای روانی کهریزک بر جامعه»، «موشکافی انتشار اسناد محرمانهی پنتاگون»، «یادنامهی احمد شاملو»، «سوگنامهی ژوزه ساراماگو»، «اسطورهشناسی مارادونا» و «چالش پوشش زنان» نیز از دیگر پروندهها و پکیجهای این شمارهی صبح آزادی به شمار میرود</span></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>.</span><span dir="RTL"></span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><span dir="RTL"></span> <span lang="AR-SA">در بخشی از سرمقالهی این شماره که «به قلم سردبیر» این هفتهنامه است، میخوانیم: «ما جانسختهای این دورانیم. در این راه دراز که آمدیم، هربار توقیف و گرفتاری، هر رخداد همهگیری بیآنکه بخواهیم موجی از مهاجرت و رفتن را میان ما پدید آورده، هر سال که میگذرد، کمتر میشویم، دورههامان اندکتر و آرزوهامان کوچکتر اما با اینهمه این چراغ نباید که خاموش شود و برای همین هم با همهی دشواریها و نیامدها و گرفتاریها هنوز هم هستند کسانی که مینویسند و بهایش را میدهند، ما از آن اندک جانسختهای روزگاریم...». صبح آزادی که از روز یکشنبه با شعار «ماندن تا سپیدهدم» و لوگویی برگرفته از سه رنگ پرچم ایران روی دکههای مطبوعاتی قرار گرفته، در هشتاد صفحه و با بیش از </span></span><span lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif";">۱۵۰</span><span lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif";"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";">هزار کلمه منتشر شده است"</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span> .</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";"></span></div><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";"><o:p>رادیو کوچه: </o:p></span><a href="http://radiokoocheh.com/article/53857">«صبح آزادی میرسد»</a></div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-58526279833426744722010-08-31T10:00:00.000+04:302010-08-31T22:28:25.858+04:30سایتها از صبح آزادی گفتند<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><meta content="text/html; charset=utf-8" http-equiv="Content-Type"></meta><meta content="Word.Document" name="ProgId"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Generator"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Originator"></meta><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CMina%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CMina%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CMina%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1107304683 0 0 159 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;}
@font-face
{font-family:"\0022sans-serif\0022";
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-alt:"Times New Roman";
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:auto;
mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;}
@font-face
{font-family:"\0022serif\0022";
panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-format:other;
mso-font-pitch:auto;
mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0in;
margin-right:0in;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-bidi-font-family:Arial;}
a:link, span.MsoHyperlink
{mso-style-priority:99;
color:blue;
mso-themecolor:hyperlink;
text-decoration:underline;
text-underline:single;}
a:visited, span.MsoHyperlinkFollowed
{mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
color:purple;
mso-themecolor:followedhyperlink;
text-decoration:underline;
text-underline:single;}
p
{mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-margin-top-alt:auto;
margin-right:0in;
mso-margin-bottom-alt:auto;
margin-left:0in;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:"Times New Roman","serif";
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:10.0pt;
mso-ansi-font-size:10.0pt;
mso-bidi-font-size:10.0pt;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-bidi-font-family:Arial;}
@page Section1
{size:8.5in 11.0in;
margin:1.0in 1.0in 1.0in 1.0in;
mso-header-margin:.5in;
mso-footer-margin:.5in;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
-->
</style> <br />
<div dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><br />
</span><span lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;"></span><span dir="LTR" style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div><div dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;">دو سایت خبری - دانشجویی <a href="http://www.advarnews.us/">ادوار نیوز</a> و <a href="http://www.bamdadkhabar.net/">بامداد خبر</a> از انتشار دور جدید «صبح آزادی» خبر دادند. بامداد خبر برای خبر خود از تیتر "«صبح آزادی» با شعار «ماندن تا سپیدهدم» آمد" بهره برده و ادوار نیوز این خبر را با عنوان "</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";">نشریه «صبح آزادی» منتشر شد</span><span lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;">" به مخاطبان خود ارایه کرده است. </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div><u1:p></u1:p> <br />
<div dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;">متن خبر این دو سایت چنین است:</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div><u1:p></u1:p> <br />
<div dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;">" دور جدید هفتهنامهی «صبح آزادی» با رویکرد تحلیلی به موضوعهای روز جامعه و با بهرهگیری از توان گروهی از روزنامهنگاران شناخته شدهی کشور از امروز روی پیشخوان مطبوعات خواهد رفت. این رسانه، در نخستین شماره از دور جدید خود به پروندهی «کودتا» پرداخته و «خطر نظامی در کمین ایران»، «پیامدهای روانی کهریزک بر جامعه»، «موشکافی انتشار اسناد محرمانهی پنتاگون»، «یادنامهی احمد شاملو»، «سوگنامهی ژوزه ساراماگو»، «اسطورهشناسی مارادونا» و «چالش پوشش زنان» نیز از دیگر پروندهها و پکیجهای این شمارهی صبح آزادی به شمار میرود. در بخشی از سرمقالهی این شماره که «به قلم سردبیر» این هفتهنامه است، میخوانیم: «ما جانسختهای این دورانیم. در این راه دراز که آمدیم، هربار توقیف و گرفتاری، هر رخداد همهگیری بیآنکه بخواهیم موجی از مهاجرت و رفتن را میان ما پدید آورده، هر سال که میگذرد، کمتر میشویم، دورههامان اندکتر و آرزوهامان کوچکتر اما با اینهمه این چراغ نباید که خاموش شود و برای همین هم با همهی دشواریها و نیامدها و گرفتاریها هنوز هم هستند کسانی که مینویسند و بهایش را میدهند، ما از آن اندک جانسختهای روزگاریم...». صبح آزادی که از امروز با شعار «ماندن تا سپیدهدم» و لوگویی برگرفته از سه رنگ پرچم ایران روی دکههای مطبوعاتی قرار گرفته، در هشتاد صفحه و با بیش از 150 هزار کلمه منتشر شده است. برای ارتباط با تحریریهی هفتهنامه میتوانید از این ایمیل استفاده کنید: </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><a href="mailto:Sobheaazaadi@gmail.com">Sobheaazaadi@gmail.com</a></span><span lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;">. "</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div><div dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><br />
</div><div dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><u1:p>ادوار نیوز: </u1:p></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><a href="http://www.advarnews.us/politic/11560.aspx"><span style="font-size: 12pt; line-height: 115%;">نشریه «صبح آزادی» منتشر شد</span></a><o:p></o:p></span></div><div dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><u1:p>بامداد خبر:</u1:p></span><span lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;"> </span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><a href="http://www.bamdadkhabar.net/2010/08/post_4140/">«صبح آزادی» با شعار «ماندن تا سپیدهدم» آمد</a><o:p></o:p></span></div></div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-13703724645043328892010-08-30T10:47:00.001+04:302010-08-31T21:04:24.063+04:30شرق: صبح آزادی میرسد<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><meta content="text/html; charset=utf-8" http-equiv="Content-Type"></meta><meta content="Word.Document" name="ProgId"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Generator"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Originator"></meta><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CMina%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CMina%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CMina%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:TrackMoves/> <w:TrackFormatting/> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:DoNotPromoteQF/> <w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther> <w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian> <w:LidThemeComplexScript>AR-SA</w:LidThemeComplexScript> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> <w:SplitPgBreakAndParaMark/> <w:DontVertAlignCellWithSp/> <w:DontBreakConstrainedForcedTables/> <w:DontVertAlignInTxbx/> <w:Word11KerningPairs/> <w:CachedColBalance/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> <m:mathPr> <m:mathFont m:val="Cambria Math"/> <m:brkBin m:val="before"/> <m:brkBinSub m:val="--"/> <m:smallFrac m:val="off"/> <m:dispDef/> <m:lMargin m:val="0"/> <m:rMargin m:val="0"/> <m:defJc m:val="centerGroup"/> <m:wrapIndent m:val="1440"/> <m:intLim m:val="subSup"/> <m:naryLim m:val="undOvr"/> </m:mathPr></w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267"> <w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1107304683 0 0 159 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0in;
margin-right:0in;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-bidi-font-family:Arial;}
p
{mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-margin-top-alt:auto;
margin-right:0in;
mso-margin-bottom-alt:auto;
margin-left:0in;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:"Times New Roman","serif";
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:10.0pt;
mso-ansi-font-size:10.0pt;
mso-bidi-font-size:10.0pt;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-bidi-font-family:Arial;}
@page Section1
{size:8.5in 11.0in;
margin:1.0in 1.0in 1.0in 1.0in;
mso-header-margin:.5in;
mso-footer-margin:.5in;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
-->
</style><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin:0in;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";}
</style> <![endif]--> <div dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><br />
</div><div dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;">روزنامه</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";">ی شرق در 126مین شماره از دورهی جدید انتشار خود به خبر انتشار «صبح آزادی» پرداخته است.<o:p></o:p></span></div><div dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><br />
</div><div dir="RTL" style="direction: rtl; line-height: 115%; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";">این روزنامه در صفحهی آخر روز دوشنبه، هشتم شهریور 1389 و در ستون دکه مینویسد:</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";">"دور جدید هفتهنامهی «صبح آزادی» با رویکرد تحلیلی به موضوعهای روز جامعه و با بهرهگیری از توان گروهی از روزنامهنگاران شناخته شدهی کشور از امروز روی پیشخوان مطبوعات خواهد رفت</span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>.</span><span dir="RTL"></span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><span dir="RTL"></span> <span lang="AR-SA">این رسانه، در نخستین شماره از دور جدید خود به پروندهی «کودتا» پرداخته و «خطر نظامی در کمین ایران»، «پیامدهای روانی کهریزک بر جامعه»، «موشکافی انتشار اسناد محرمانهی پنتاگون»، «یادنامهی احمد شاملو»، «سوگنامهی ژوزه ساراماگو»، «اسطورهشناسی مارادونا» و «چالش پوشش زنان» نیز از دیگر پروندهها و پکیجهای این شمارهی صبح آزادی به شمار میرود</span></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>.</span><span dir="RTL"></span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><span dir="RTL"></span> <span lang="AR-SA">در بخشی از سرمقالهی این شماره که «به قلم سردبیر» این هفتهنامه است، میخوانیم: «ما جانسختهای این دورانیم. در این راه دراز که آمدیم، هربار توقیف و گرفتاری، هر رخداد همهگیری بیآنکه بخواهیم موجی از مهاجرت و رفتن را میان ما پدید آورده، هر سال که میگذرد، کمتر میشویم، دورههامان اندکتر و آرزوهامان کوچکتر اما با اینهمه این چراغ نباید که خاموش شود و برای همین هم با همهی دشواریها و نیامدها و گرفتاریها هنوز هم هستند کسانی که مینویسند و بهایش را میدهند، ما از آن اندک جانسختهای روزگاریم...» صبح آزادی که از امروز با شعار «ماندن تا سپیدهدم» و لوگویی برگرفته از سه رنگ پرچم ایران روی دکههای مطبوعاتی قرار گرفته، در هشتاد صفحه و با بیش از 150 هزار کلمه منتشر شده است</span></span><span dir="LTR"></span><span dir="LTR"><span dir="LTR"></span>.</span><span dir="RTL"></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";"><span dir="RTL"></span>"</span><span dir="LTR" style="font-family: "Arial","sans-serif";"></span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><br />
</div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";">تیتر انتخابی روزنامه</span><span lang="AR-SA" style="font-family: "Arial","sans-serif";">ی شرق، "«صبح آزادی» میرسد" است.<o:p></o:p></span></div></div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-40813693865739826442010-08-29T11:57:00.000+04:302010-08-31T20:07:11.396+04:30فرهیختگان از رسیدن «صبح آزادی» خبر داد<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><meta content="text/html; charset=utf-8" http-equiv="Content-Type"></meta><meta content="Word.Document" name="ProgId"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Generator"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Originator"></meta><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CMina%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CMina%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CMina%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1107304683 0 0 159 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0in;
margin-right:0in;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-bidi-font-family:Arial;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
font-size:10.0pt;
mso-ansi-font-size:10.0pt;
mso-bidi-font-size:10.0pt;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-bidi-font-family:Arial;}
@page Section1
{size:8.5in 11.0in;
margin:1.0in 1.0in 1.0in 1.0in;
mso-header-margin:.5in;
mso-footer-margin:.5in;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
</style><span lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif";"> </span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif";">روزنامهی فرهیختگان
روز یکشنبه،هفتم شهریورماه 1389 خبر انتشار «صبح آزادی» را منتشر کرد.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif";">در صفحهی دوازدهم
361مین شمارهی فرهیختگان میخوانیم:</span></div><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody style="text-align: right;">
<tr style="text-align: right;"><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbrFCQ0-me2YVNOedsywBaUJvfJPYmYSpSXG3tsADPnjQ-LWrjoTQNcBGMmVAHx_2MJkB_WQvkErK2vCCbcQyptmgQSTNhSFPAdneU-slrUMC4XvHYXqGsHXYGevzgXsDrVUzX4qDRhkma/s1600/News+Farhikhtegan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbrFCQ0-me2YVNOedsywBaUJvfJPYmYSpSXG3tsADPnjQ-LWrjoTQNcBGMmVAHx_2MJkB_WQvkErK2vCCbcQyptmgQSTNhSFPAdneU-slrUMC4XvHYXqGsHXYGevzgXsDrVUzX4qDRhkma/s320/News+Farhikhtegan.jpg" /></a></td></tr>
<tr style="text-align: right;"><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i style="color: #999999;">خبر منتشر شده در فرهیختگان</i></td></tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif";"> </span><span dir="RTL" lang="FA" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; line-height: 115%;">"دور جدید هفتهنامهی «صبح آزادی» با رویکرد
تحلیلی به موضوعهای روز جامعه و با بهرهگیری از توان گروهی از روزنامهنگاران
شناخته شدهی کشور از امروز روی پیشخوان مطبوعات خواهد رفت. «خطر نظامی در کمین
ایران»، «پیامدهای روانی کهریزک بر جامعه»، «موشکافی انتشار اسناد محرمانهی
پنتاگون»، «یادنامهی احمد شاملو»، «سوگنامهی ژوزه ساراماگو»، «اسطورهشناسی
مارادونا» و «چالش پوشش زنان» از جمله پروندهها و پکیجهای این شمارهی صبح آزادی
به شمار میرود. در بخشی از سرمقالهی این شماره که «به قلم سردبیر» این هفتهنامه
است، میخوانیم: «ما جانسختهای این دورانیم.
در این راه دراز که آمدیم، هربار توقیف و گرفتاری، هر رخداد همهگیری بیآنکه
بخواهیم موجی از مهاجرت و رفتن را میان ما پدید آورده، هر سال که میگذرد، کمتر میشویم،
دورههامان اندکتر و آرزوهامان کوچکتر اما با اینهمه این چراغ نباید که خاموش شود
و برای همین هم با همهی دشواریها و نیامدها و گرفتاریها هنوز هم هستند کسانی که
مینویسند و بهایش را میدهند، ما از آن اندک جانسختهای روزگاریم...». صبح آزادی
که از امروز با شعار «ماندن تا سپیدهدم» و لوگویی برگرفته از سه رنگ پرچم ایران
روی دکههای مطبوعاتی قرار گرفته، در هشتاد صفحه و با بیش از 150 هزار کلمه منتشر
شده است".</span></div></div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-50345184984487310992010-08-29T07:19:00.012+04:302010-09-08T15:27:10.420+04:30«صبح آزادی» میرسد<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><br />
<br />
دور جدید هفتهنامهی «صبح آزادی» با رویکرد تحلیلی به موضوعهای روز جامعه و با بهرهگیری از توان گروهی از روزنامهنگاران شناخته شدهی کشور از امروز روی پیشخوان مطبوعات خواهد رفت.<br />
این رسانه، در نخستین شماره از دور جدید خود به پروندهی «کودتا» پرداخته و «خطر نظامی در کمین ایران»، «پیامدهای روانی کهریزک بر جامعه»، «موشکافی انتشار اسناد محرمانهی پنتاگون»، «یادنامهی احمد شاملو»، «سوگنامهی ژوزه ساراماگو»، «اسطورهشناسی مارادونا» و «چالش پوشش زنان» نیز از دیگر پروندهها و پکیجهای این شمارهی صبح آزادی به شمار میرود.<br />
در بخشی از سرمقالهی این شماره که «به قلم سردبیر» این هفتهنامه است، میخوانیم: «ما جانسختهای این دورانیم. در این راه دراز که آمدیم، هربار توقیف و گرفتاری، هر رخداد همهگیری بیآنکه بخواهیم موجی از مهاجرت و رفتن را میان ما پدید آورده، هر سال که میگذرد، کمتر میشویم، دورههامان اندکتر و آرزوهامان کوچکتر اما با اینهمه این چراغ نباید که خاموش شود و برای همین هم با همهی دشواریها و نیامدها و گرفتاریها هنوز هم هستند کسانی که مینویسند و بهایش را میدهند، ما از آن اندک جانسختهای روزگاریم...».<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuKBWJPbtCTjDerMSBhpYLyqZs_GPC2-E5oE0v3dbvn1ESpzPajJI1S1CFuIlkhVGG19Dqd2-dMV_9cE0nHgi5yQZHZR9gWyJaXw_d7sEN49XX7vWgG4SLq2KaUam9FdMRHusf3ro39s3s/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuKBWJPbtCTjDerMSBhpYLyqZs_GPC2-E5oE0v3dbvn1ESpzPajJI1S1CFuIlkhVGG19Dqd2-dMV_9cE0nHgi5yQZHZR9gWyJaXw_d7sEN49XX7vWgG4SLq2KaUam9FdMRHusf3ro39s3s/s320/1.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><em><span style="color: #999999;">جلد نخستين شماره ي صبح آزادي</span></em></td></tr>
</tbody></table><br />
صبح آزادی که از امروز با شعار «ماندن تا سپیدهدم» و لوگویی برگرفته از سه رنگ پرچم ایران روی دکههای مطبوعاتی قرار گرفته، در هشتاد صفحه و با بیش از 150 هزار کلمه منتشر شده است.<br />
</div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4669247673562542401.post-63681472293734955552010-08-25T14:02:00.007+04:302010-08-31T19:11:44.189+04:30صبح آزادی در راه<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibiuu0GRDtvwutj_GiR8xzScNr4AoPOsP4GT2Zg7ed_8v_adSvlub9Lz0EQIFSe8DRgl9kyVeOgIPzYoNbNkrC-hAjse-ax-4bXamVMcUEwt52XVCxLqDd54Ol0_U-6kz3Jyamk7emGY6X/s1600/Logo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" ox="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibiuu0GRDtvwutj_GiR8xzScNr4AoPOsP4GT2Zg7ed_8v_adSvlub9Lz0EQIFSe8DRgl9kyVeOgIPzYoNbNkrC-hAjse-ax-4bXamVMcUEwt52XVCxLqDd54Ol0_U-6kz3Jyamk7emGY6X/s320/Logo.jpg" /></a></div><br />
<br />
<br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif;">بهزودی شاهد انشار دور جدید از هفتهنامهی «صبح آزادی» خواهید بود. دستاندرکاران آن در تلاشند تا نشریهای خواندنی را به شما پیشکش کنند.</span><br />
<br />
</div>صبح آزادیhttp://www.blogger.com/profile/04690393686356922332noreply@blogger.com0